Sprawa C-669/16: Skarga wniesiona w dniu 23 grudnia 2016 r. - Komisja Europejska/Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.63.18/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 27 lutego 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 grudnia 2016 r. - Komisja Europejska/Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

(Sprawa C-669/16)

Język postępowania: angielski

(2017/C 063/26)

(Dz.U.UE C z dnia 27 lutego 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Norris-Usher, C. Hermes, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Żądania strony skarżącej

- stwierdzenie, że nie wyznaczając terenów dla ochrony gatunku phocoena phocoena (morświn zwyczajny) Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na podstawie art. 4 ust. 1, załącznika II i załącznika II do dyrektywy 92/43/EWG ¹  w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory;

- stwierdzenie, że nie biorąc w ten sposób udziału w tworzeniu sieci Natura 2000 proporcjonalnie do występowania na jego terytorium siedlisk gatunku morświn zwyczajny (phocoena phocoena), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej także uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na podstawie art. 3 ust. 2 dyrektywy 92/43/EWG;

- obciążenie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Morświn zwyczajny (phocoena phocoena) jest wodnym gatunkiem walenia wskazanym w załączniku II do dyrektywy siedliskowej jako gatunek będący przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, wymagającym wyznaczenia specjalnych obszarów ochrony. Znaczna populacja tego gatunku w Unii Europejskiej znajduje się w wodach morskich, nad którymi Zjednoczone Królestwo wykonuje suwerenne prawa.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 i art. 4 ust. 1 oraz z załącznikami II I III do dyrektywy siedliskowej, państwa członkowskie, w których wodach morskich znajdują się morświny zwyczajne proponują wykaz terenów dla ich ochrony i w ten sposób biorą udział w tworzeniu sieci Natura 2000. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości wykaz proponowanych terenów powinien by wyczerpujący.

Zjednoczone Królestwo nie zaproponowało wystarczającej liczby terenów dla morświna zwyczajnego.

¹ Dz.U. 1992, L 206, s. 7.