Sprawa C-652/19: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Milano (Włochy) w dniu 2 września 2019 r. - KO przeciwko Fallimento Consulmarketing SpA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.399.29/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 25 listopada 2019 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Milano (Włochy) w dniu 2 września 2019 r. - KO przeciwko Fallimento Consulmarketing SpA

(Sprawa C-652/19)

Język postępowania: włoski

(2019/C 399/33)

(Dz.U.UE C z dnia 25 listopada 2019 r.)

Sąd odsyłający

Tribunale di Milano

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca sprzeciw: KO

Druga strona postępowania: Fallimento Consulmarketing SpA

Pytania prejudycjalne

1) Czy zasady równego traktowania i niedyskryminacji zawarte w klauzuli 4 dyrektywy 99/70/WE ¹  w sprawie warunków zatrudnienia stoją na przeszkodzie przepisom art. 1 akapit drugi i art. 10 decreto legislativo [dekretu legislacyjnego] 23/15, które, w odniesieniu do niezgodnych z prawem zwolnień grupowych ze względu na naruszenie kryteriów selekcji, przewidują dwa różne systemy ochrony, zgodnie z którymi w ramach tej samej procedury zapewniona jest odpowiednia, skuteczna i odstraszająca ochrona stosunków pracy na czas nieokreślony nawiązanych przed dniem 7 marca 2015 r., w odniesieniu do których przewidziano środki zaradcze w postaci przywrócenia do pracy i opłacenia składek przez pracodawcę, natomiast wprowadzają ochronę o charakterze wyłącznie odszkodowawczym w ramach minimalnej i maksymalnej granicy, o mniejszej skuteczności i mniejszym oddziaływaniu odstraszającym w odniesieniu do stosunków pracy na czas określony o takim samym stażu pracy, ponieważ zostały one nawiązane przed wspomnianą datą, lecz zostały przekształcone w stosunki pracy na czas nieokreślony po dniu 7 marca 2015 r.?

2) Czy przepisy art. 20 i 30 Karty praw podstawowych oraz dyrektywy 98/59/WE ²  stoją na przeszkodzie przepisowi takiemu jak zawarty w art. 10 dekretu legislacyjnego nr 23/15, który wprowadza jedynie w odniesieniu do pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony (lub pracowników, których stosunek pracy na czas określony został przekształcony w stosunek pracy na czas nieokreślony), począwszy od dnia 7 marca 2015 r., przepis, zgodnie z którym w przypadku niezgodnego z prawem zwolnienia grupowego ze względu na naruszenie kryteriów selekcji, w odróżnieniu od innych podobnych stosunków pracy uprzednio nawiązanych i objętych tą samą procedurą, nie jest przewidziane przywrócenie do pracy, natomiast wprowadza konkurencyjny system ochrony, który ma charakter wyłącznie odszkodowawczy, nieodpowiedni do przywrócenia skutków ekonomicznych wynikających z utraty zatrudnienia i mniej korzystny niż inny współistniejący system mający zastosowanie do innych pracowników, których stosunki pracy mają takie same cechy, z wyjątkiem daty przekształcenia lub nawiązania stosunku pracy?

¹ Dyrektywa Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) (Dz.U. 1999, L 175, s. 43).

² Dyrektywa Rady 98/59/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstwa państw członkowskich odnoszącego się do zwolnień grupowych (Dz.U. 1998, L 225, s. 16).