Sprawa C-643/16: The Queen, na wniosek: American Express Co. v. The Lords Commissioners of Her Majesty’s Treasury (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.123.5

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 kwietnia 2018 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 7 lutego 2018 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) - Zjednoczone Królestwo] - The Queen, na wniosek: American Express Co. / The Lords Commissioners of Her Majesty's Treasury

(Sprawa C-643/16) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa (UE) 2015/2366 - Usługi płatnicze w ramach rynku wewnętrznego - Artykuł 35 ust. 1 - Wymogi dotyczące dostępu do systemów płatności obowiązujące w stosunku do posiadających zezwolenie lub zarejestrowanych dostawców usług płatniczych - Artykuł 35 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) - Brak możliwości stosowania tych wymogów do systemów płatności, w których skład wchodzą wyłącznie dostawcy usług płatniczych należący do grupy - Stosowanie rzeczonych wymogów do trójstronnych systemów kart płatniczych, które zawarły porozumienia w sprawie co-brandingu lub porozumienia agencyjne - Ważność]

Język postępowania: angielski

(2018/C 123/06)

(Dz.U.UE C z dnia 9 kwietnia 2018 r.)

Sąd odsyłający

High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: The Queen, na wniosek: American Express Co.,

Strona przeciwna: The Lords Commissioners of Her Majesty's Treasury przy udziale: Diners Club International Limited, MasterCard Europe SA

Sentencja

1) Artykuł 35 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającej dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającej dyrektywę 2007/64/WE, należy interpretować w ten sposób, że trójstronny system kart płatniczych, który zawarł porozumienie w sprawie co-brandingu z partnerem w ramach co-brandingu nie jest pozbawiony możliwości skorzystania z wyłączenia przewidzianego w tym przepisie, a w rezultacie nie jest objęty wymogami ustanowionymi w art. 35 ust. 1 tej dyrektywy, w przypadku gdy partner ten nie jest dostawcą usług płatniczych i nie świadczy usług płatniczych w tym systemie w stosunku do oferty produktów co-brandingu. Natomiast trójstronny system kart płatniczych, który korzysta z pośrednictwa agenta przy świadczeniu usług płatniczych, nie może skorzystać z tego wyłączenia i w rezultacie podlega wymogom ustanowionym w tymże art. 35 ust. 1.

2) Analiza drugiego pytania prejudycjalnego nie wykazała niczego, co mogłoby podważyć ważność art. 35 dyrektywy 2015/2366.

¹ Dz.U. C 78 z 13.3.2017.