Sprawa C-643/15: Skarga wniesiona w dniu 2 grudnia 2015 r. - Republika Słowacka/Rada Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.38.41

Akt nieoceniany

Wersja od: 1 lutego 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 2 grudnia 2015 r. - Republika Słowacka/Rada Unii Europejskiej

(Sprawa C-643/15)

Język postępowania: słowacki

(2016/C 038/55)

(Dz.U.UE C z dnia 1 lutego 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Słowacka (przedstawiciel: minister sprawiedliwości Republiki Słowackiej)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

- Stwierdzenie nieważności decyzji Rady (UE) 2015/1601 ¹ z dnia 22 września 2015 r. ustanawiającej środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji;

- Obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi Republika Słowacka podnosi sześć zarzutów:

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 68 TFUE, jak też art. 13 ust. 2 TUE i zasady równowagi instytucjonalnej

Przyjmując zaskarżoną decyzję poza ramami nadrzędnych wytycznych Rady Europejskiej, a tym samym niezgodnie ze swoim mandatem, Rada naruszyła art. 68 TFUE, jak też art. 13 ust. 2 TUE i zasadę równowagi instytucjonalnej.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 10 ust. 1 i 2 TUE, art. 13 ust. 1 TUE, art. 78 ust. 3 TFUE, art. 3 i 4 protokołu nr 1 i 6 i art. 7 protokołu nr 2, jak też naruszenia zasad pewności prawa, demokracji przedstawicielskiej i równowagi instytucjonalnej

Aktu tego typu jak zaskarżona decyzja nie można przyjąć na podstawie art. 78 ust. 3 TFUE. W świetle swojej treści zaskarżona decyzja ma charakter aktu legislacyjnego, więc powinna była zostać przyjęta w drodze procedury ustawodawczej, która wszakże nie jest przewidziana w art. 78 ust. 3 TFUE. Przyjęcie przez Radę zaskarżonej decyzji na podstawie art. 78 ust. 3 TFUE stanowi naruszenie nie tylko tego postanowienia, lecz również ingerencję w prerogatywy parlamentów krajowych i Parlamentu Europejskiego.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia mających zastosowanie postanowień proceduralnych regulujących procedurę ustawodawczą, takich jak art. 10 ust. 1 i 2 TUE, art. 13 ust. 2 TUE oraz zasad demokracji przedstawicielskiej, równowagi instytucjonalnej i dobrej administracji

Na wypadek gdyby Trybunał miał dojść - pomimo argumentów przedstawionych przez Republikę Słowacką w ramach zarzutu drugiego - do stwierdzenia, że zaskarżona decyzja została przyjęta w procedurze ustawodawczej (quod non), Republika Słowacka powołuje się posiłkowo na naruszenia mających zastosowanie postanowień proceduralnych zawartych w art. 16 ust. 8 TUE, art. 15 ust. 2 TFUE, art. 78 ust. 3 TFUE, art. 3 i 4 protokołu nr 1, art. 6 i 7 ust. 1 i 2 protokołu nr 2, jak też na naruszenie art. 10 ust. 1 i 2 TUE i art. 13 ust. 2 TUE i zasad demokracji przedstawicielskiej, równowagi instytucjonalnej i dobrej administracji. Konkretnie doszło do naruszenia wymagań jawności negocjacji i głosowania w Radzie z ograniczeniem udziału parlamentów krajowych w procesie przyjęcia zaskarżonej decyzji i z naruszeniem wymogu konsultacji z Parlamentem Europejskim.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia mających zastosowanie postanowień proceduralnych zawartych w art. 78 ust. 3 TFUE i art. 293 TFUE, jak też w art. 10 ust. 1 i 2 TUE i art. 13 ust. 2 TUE oraz naruszenia zasad demokracji przedstawicielskiej, równowagi instytucjonalnej i dobrej administracji.

Przed przyjęciem zaskarżonej decyzji Rada wprowadziła w wyniku propozycji Komisji szereg zmian i uzupełnień. Naruszyła przy tym mające zastosowanie postanowienia proceduralne zawarte w art. 78 ust. 3 i art. 293 TFUE, jak też w art. 10 ust. 1 i 2 i art. 13 ust. 2 TUE oraz zasady demokracji przedstawicielskiej, równowagi instytucjonalnej i dobrej administracji. Nie konsultowano się regularnie z Parlamentem Europejskim, a Rada nie wypowiedziała się jednogłośnie co do zmian i uzupełnień wprowadzonych w wyniku propozycji Komisji.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia art. 78 ust. 3 TFUE poprzez niespełnienie warunków jego zastosowania

Posiłkowo względem zarzutu drugiego Republika Słowacka podnosi naruszenie art. 78 ust. 3 TFUE ze względu na to, że nie były spełnione warunki jego zastosowania związane z tymczasowym charakterem przyjętych środków i istnieniem pilnej sytuacji spowodowanej nagłym napływem obywateli państw trzecich.

6. Zarzut szósty dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności

Zaskarżona decyzja jest w oczywisty sposób sprzeczna z zasadą proporcjonalności, gdyż nie jest ona ani odpowiednia, ani konieczna do osiągniecia zamierzonego celu.

¹ Dz.U. L 248, s. 80.