Sprawa C-641/17: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 listopada 2019 r. - College Pension Plan of British Columbia v. Finanzamt München Abteilung III.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.10.3

Akt nienormatywny

Wersja od: 13 stycznia 2020 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 listopada 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht München - Niemcy) - College Pension Plan of British Columbia/Finanzamt München Abteilung III

(Sprawa C-641/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Swobodny przepływ kapitału - Opodatkowanie funduszy emerytalnych - Odmienne traktowanie funduszy emerytalnych będących rezydentami i funduszy emerytalnych niebędących rezydentami - Uregulowanie państwa członkowskiego zezwalające funduszom emerytalnym będącym rezydentami na obniżenie dochodu podlegającego opodatkowaniu poprzez odliczenie rezerw na wypłatę emerytur oraz na zaliczenie podatku pobranego od dywidend na poczet podatku dochodowego od osób prawnych - Porównywalność sytuacji - Względy uzasadniające)

Język postępowania: niemiecki

(2020/C 10/03)

(Dz.U.UE C z dnia 13 stycznia 2020 r.)

Sąd odsyłający

Finanzgericht München

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: College Pension Plan of British Columbia

Strona przeciwna: Finanzamt München Abteilung III

Sentencja

1) Artykuły 63 i 65 TFUE należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, na podstawie którego dywidendy wypłacane przez spółkę będącą rezydentem na rzecz funduszu emerytalnego będącego rezydentem z jednej strony podlegają poborowi podatku u źródła, który może zostać w całości zaliczony na poczet należnego od takiego funduszu podatku dochodowego od osób prawnych oraz zwrócony, jeśli wysokość podatku pobranego u źródła przekracza wysokość należnego od funduszu podatku dochodowego od osób prawnych, a z drugiej strony nie przekładają się na podwyższenie zysku podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych lub przekładają się jedynie na umiarkowane jego podwyższenie związane z możliwością odliczenia od tego zysku rezerw na zobowiązania emerytalne, podczas gdy dywidendy wypłacane funduszowi emerytalnemu niebędącemu rezydentem podlegają poborowi podatku u źródła, który stanowi dla takiego funduszu podatek ostateczny, jeśli fundusz emerytalny niebędący rezydentem przeznacza otrzymane dywidendy na tworzenie rezerw na emerytury, które będzie musiał wypłacać w przyszłości, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego.

2) Artykuł 64 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że uregulowanie krajowe, na podstawie którego dywidendy wypłacane przez spółkę będącą rezydentem na rzecz funduszu emerytalnego będącego rezydentem z jednej strony podlegają poborowi podatku u źródła, który może zostać w całości zaliczony na poczet należnego od tego funduszu podatku dochodowego od osób prawnych oraz zwrócony, jeśli wysokość podatku pobranego u źródła przekracza wysokość należnego od funduszu podatku dochodowego od osób prawnych, a z drugiej strony nie przekładają się na podwyższenie zysku podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych lub przekładają się jedynie na umiarkowane jego podwyższenie związane z możliwością odliczenia od tego zysku rezerw przeznaczonych na zobowiązania emerytalne, podczas gdy dywidendy wypłacane funduszowi emerytalnemu niebędącemu rezydentem podlegają poborowi podatku u źródła, który stanowi dla takiego funduszu podatek ostateczny, nie może być dla celów tego przepisu traktatu uznane za ograniczenie istniejące w dniu 31 grudnia 1993 r.

¹ Dz.U. C 112 z 26.3.2018.