Sprawa C-635/17: E. v. Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.155.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 maja 2019 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 marca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem - Niderlandy) - E./Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

(Sprawa C-635/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Polityka imigracyjna - Prawo do łączenia rodzin - Dyrektywa 2003/86/WE - Wyłączenia z zakresu stosowania dyrektywy - Artykuł 3 ust. 2 lit. c) - Wyłączenie osób kwalifikujących się do ochrony uzupełniającej - Rozszerzenie przez przepisy krajowe zakresu prawa do łączenia rodzin poprzez objęcie nim wspomnianych osób - Właściwość Tr ybunału - Artykuł 11 ust. 2 - Brak dokumentów urzędowych potwierdzających istnienie więzi rodzinnych - Wyjaśnienia uznane za niewystarczająco wiarygodne - Ciążący na władzach państw członkowskich obowiązek podjęcia dodatkowych działań - Granice)

Język postępowania: niderlandzki

(2019/C 155/10)

(Dz.U.UE C z dnia 6 maja 2019 r.)

Sąd odsyłający

Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: E.

Strona pozwana: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

Sentencja

1) Na podstawie art. 267 TFUE Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy do dokonania wykładni art. 11 ust. 2 dyrektywy Rady 2003/86/WE z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin w sytuacji takiej jak ta rozpatrywana w postępowaniu głównym, w której sąd odsyłający powinien wydać orzeczenie w przedmiocie wniosku o łączenie rodziny złożonego przez beneficjenta statusu ochrony uzupełniającej, jeżeli przepis ten znalazł zastosowanie do takiej sytuacji, w sposób bezpośredni i bezwarunkowy, poprzez prawo krajowe.

2) Artykuł 11 ust. 2 dyrektywy 2003/86 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on - w okolicznościach takich jak te rozpatrywane w postępowaniu głównym, w których wniosek o łączenie rodziny został złożony przez będącego beneficjentem statusu ochrony uzupełniającej członka rodziny rozdzielonej na rzecz małoletniego, którego ów członek rodziny rozdzielonej jest ciotką i, jak twierdzi, opiekunką, zamieszkującą jako uchodźca i z dala od rodziny w państwie trzecim - temu, aby wniosek ten został oddalony wyłącznie z tego względu, że członek rodziny rozdzielonej nie przedstawił urzędowych dokumentów potwierdzających śmierć rodziców biologicznych małoletniego, a tym samym rzeczywisty charakter jego więzi rodzinnych z tym małoletnim, i aby wyjaśnienie, jakie przedstawił członek rodziny rozdzielonej w celu uzasadnienia niemożności przedstawienia takich dokumentów, zostało uznane przez właściwe władze za niewiarygodne wyłącznie na podstawie dostępnych informacji ogólnych dotyczących sytuacji w państwie pochodzenia, bez uwzględnienia konkretnej sytuacji członka rodziny rozdzielonej i małoletniego, ani szczególnych trudności, na jakie napotkali oni, jak twierdzą, przed ucieczką z kraju pochodzenia i po tej ucieczce.

¹ Dz.U. C 63 z 19.2.2018.