Sprawa C-634/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 13 września 2013 r. w sprawie T-566/08 Total Raffinage Marketing przeciwko Komisji, wniesione w dniu 4 grudnia 2013 r. przez Total Marketing Services, następcę prawnego Total Raffinage Marketing.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.45.22

Akt nienormatywny
Wersja od: 15 lutego 2014 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 13 września 2013 r. w sprawie T-566/08 Total Raffinage Marketing przeciwko Komisji, wniesione w dniu 4 grudnia 2013 r. przez Total Marketing Services, następcę prawnego Total Raffinage Marketing

(Sprawa C-634/13 P)

(2014/C 45/38)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2014 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Total Marketing Services, następca prawny Total Raffinage Marketing (przedstawiciele: A. Vandencasteele, C. Lemaire, S. Naudin, adwokaci)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Uchylenie wydanego wyroku w zakresie, w jakim Sąd błędnie w nim wykluczył zaprzestanie przez Total Marketing Services (zwanej dalej "TMS") uczestnictwa w naruszeniu po dniu 12 maja 2004 r.;
uchylenie wydanego wyroku w zakresie, w jakim Sąd błędnie w nim wykluczył jakąkolwiek nieuzasadnioną różnicę w traktowaniu TMS i Repsol w zakresie dotyczącym długości ich uczestnictwa w naruszeniu;
uchylenie wydanego wyroku w zakresie, w jakim Sąd błędnie w nim wykluczył przerwanie przez TMS uczestnictwa w naruszeniu w okresie między dniem 26 maja 2000 r. a dniem 27 czerwca 2001 r.;
uchylenie wydanego wyroku w zakresie, w jakim Sąd nie ustosunkował się w nim do zarzutu opartego na braku analizy dowodów antykonkurencyjnego zachowania TMS na rynku;
wydanie, zgodnie z art. 61 statutu Trybunału Sprawiedliwości, ostatecznego orzeczenia i stwierdzenie w nim nieważności spornej decyzji w zakresie dotyczącym TMS oraz, w ramach przysługującego nieograniczonego prawa orzekania, obniżenie kwoty nałożonej na TMS grzywny,
w przypadku, gdyby Trybunał nie wydał ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie, zastrzeżenie kosztów i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd zgodnie z wydanym przez Trybunał wyrokiem;
wreszcie, zgodnie z art. [184] regulaminu postępowania, obciążenie Komisji kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząc odwołanie podnosi cztery zarzuty na jego poparcie.

W pierwszym z nich wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył art. 101 TFUE, zasady postępowania dowodowego, domniemania niewinności i pewności prawa oraz wymóg uzasadnienia rozstrzygając, iż uczestniczyła ona w naruszeniu w okresie od dnia 12 maja 2004 r. do dnia 28 kwietnia 2005 r. ze względu na to, iż nie wykazała ona tego, że publicznie zdystansowała się ona od kartelu w tym okresie.

W drugim zarzucie, który dzieli się na dwie części, wnoszącą odwołanie podnosi, że Sąd dopuścił się, po pierwsze, naruszenia zasady równości traktowania oraz ciążącego na nim obowiązku uzasadnienia i, po drugie, przeinaczenia dowodów z dokumentów dotyczących otrzymanych przez TMS i Repsol zaproszeń ze względu na to, iż wykluczył on jakiekolwiek wycofanie się TMS z kartelu po spotkaniu, które miało miejsce w dniach 11-12 maja 2004 r., lecz uwzględnił twierdzenie o wycofaniu się zeń Repsol po spotkaniu, które miało miejsce w dniach 3-4 sierpnia 2004 r.

W trzecim zarzucie, który dzieli się na dwie części, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd dopuścił się naruszenia art. 101 TFUE, zasad postępowania dowodowego, domniemania niewinności i pewności prawa oraz wymogu uzasadnienia rozstrzygając, iż TMS nie przerwała swego uczestnictwa w naruszeniu w okresie od dnia 26 maja 2000 r. do dnia 26 czerwca 2001 r. ze względu na to, iż nie wykazała ona swego publicznego zdystansowała się od kartelu w tym okresie.

Wreszcie, w zarzucie czwartym wnosząca odwołanie zarzuca Sądowi, ze naruszył zasady skutecznej ochrony sądowej, indywidualizacji kar i sankcji, a także wymóg uzasadnienia ze względu na to, iż oddalił bez uprzedniego zbadania zarzut oparty na braku uwzględnienia dowodów zgodnego z zasadami konkurencji zachowania TMS.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.