Sprawa C-633/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 20 września 2012 r. w sprawach połączonych T-394/08, T-408/08, T-453/08 i T-454/08 Regione autonoma della Sardegna i in. przeciwko Komisji, wniesione w dniu 8 grudnia 2011 r. przez Grand Hotel Abi d'Oru SpA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.118.10

Akt nienormatywny
Wersja od: 21 kwietnia 2012 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 20 września 2012 r. w sprawach połączonych T-394/08, T-408/08, T-453/08 i T-454/08 Regione autonoma della Sardegna i in. przeciwko Komisji, wniesione w dniu 8 grudnia 2011 r. przez Grand Hotel Abi d'Oru SpA

(Sprawa C-633/11 P)

(2012/C 118/15)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 21 kwietnia 2012 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Grand Hotel Abi d'Oru SpA (przedstawiciele: D. Dodaro i R. F. Masuri, avvocati)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Regione autonoma della Sardegna, Selene di Alessandra Cannas Sas i in.

Żądania wnoszącej odwołanie

Uchylenie wyroku Sądu z dnia 20 września 2011 r. w sprawach połączonych T-394/08, T-408/08, T-453/08 i T-454/08, w zakresie, w jakim:
a)
oddala zastrzeżenie wnoszącej odwołanie dotyczące naruszenia obowiązku notyfikowania decyzji korygującej zgodnie z art. 254, ust. 3 WE i art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 659/99(1) (pkt 103-112 wyroku);
b)
oddala zastrzeżenie wnoszącej odwołanie odnoszące się do braku uzasadnienia co do oceny skutku zachęcającego spornej pomocy (pkt 136-145 i 218-228 wyroku),

ze względu na zniekształcenie zarzutów podniesionych w skardze oraz na naruszenie prawa, a także nielogiczność i wewnętrzną sprzeczność uzasadnienia;

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji WE z dnia 2 lipca 2008 r. (Pomoc państwa C1/2004 Włochy - SG-Greffe (2008) D/204339) w sprawie programu pomocy "Ustawa regionalna nr 9 z 1998 r. - nadużycia w stosowaniu programu pomocy N 272/98";
obciążenie Komisji kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Według wnoszącej odwołanie zaskarżony wyrok jest wadliwy ze względu na błędne zastosowanie art. 254 WE i rozporządzenia (WE) nr 659/99 a także ze względu na niezgodność z prawem i wewnętrzną sprzecznością uzasadnienia, w zakresie, w jakim zostało w nim stwierdzone, że "adresatem decyzji korygującej była wyłącznie Republika Włoska, a nie beneficjenci spornego programu. W konsekwencji art. 254 ust. 3 WE nie zobowiązywał Komisji do notyfikowania decyzji korygującej Grand Hotel Abi d'Oru" (pkt 107 wyroku). Uzasadnienie to, zdaniem wnoszącego odwołanie, pozostaje w sprzeczności z pkt 71 i 72 tego wyroku.

Następnie wnoszący odwołanie podnosi, że wyrok nie pozwala na uznanie odmiennego funkcjonalnego zakwalifikowania decyzji korygującej w stosunku do decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego, którego włączenie do już rozpoczętego postępowania powoduje zdaniem wnoszącej odwołanie obowiązek uwzględnienia stron, które w danej sprawie wzięły już udział w postępowaniu. Popełniony przez Sąd błąd polegający na zrównaniu decyzji korygującej z decyzją o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego spowodował według wnoszącej odwołanie błędną ocenę zakresu zastosowania art. 20 ust. 1 rozporządzenia nr 659/1999.

Zdaniem wnoszącej odwołanie zaskarżony wyrok jest ponadto wadliwy ze względu na zniekształcenie zarzutów podniesionych w skardze, naruszenie prawa oraz nielogiczność i wewnętrzną sprzeczność uzasadnienia w zakresie, w jakim Sąd nie uzasadnił, choćby w sposób dorozumiany, powodów oddalenia zastrzeżenia odnoszącego się do oczywistego błędu popełnionego przez Komisję przy ocenie skutku zachęcającego pomocy.

Wreszcie, według wnoszącej odwołanie zarówno Komisja w zaskarżonej decyzji jak i Sąd w zaskarżonym wyroku zniekształcili jej intencje, uznając, że jej celem było przeniesienie na plan indywidualny decyzji, która odnosiła się do programu ogólnego, i z powodu tego nieporozumienia niesłusznie odmówili uwzględnienia wpływu, jaki elementy przedstawione im przez wnoszącą odwołanie mogły mieć na ogólną ocenę zakresu programu pomocy.

______

(1) Dz.U. L 83, s. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.