Sprawa C-63/12: Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2012 r. - Komisja Europejska przeciwko Radzie Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.118.14/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 kwietnia 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2012 r. - Komisja Europejska przeciwko Radzie Unii Europejskiej

(Sprawa C-63/12)

(2012/C 118/22)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 21 kwietnia 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Currall, J.P. Keppenne i D. Martin, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

– Stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/866/UE z dnia 19 grudnia 2011 r. w sprawie wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia Rady dostosowującego ze skutkiem od dnia 1 lipca 2011 r. wynagrodzenia i emerytury urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej a także współczynniki korygujące stosowane w odniesieniu do wynagrodzeń i emerytur⁽¹⁾;

– obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja podnosi dwa zarzuty dotyczące załącznika XI do regulaminu pracowniczego urzędników.

Pierwszy zarzut dotyczy odmowy przyjęcia przez Radę dostosowania wynagrodzeń i emerytur urzędników i innych pracowników w sposób zawnioskowały przez Komisję w dniu 24 listopada 2011 r. z naruszeniem metody regulującej to dostosowanie podczas ośmioletniego okresu, który dobiega końca w dniu 31 grudnia 2012 r. W drodze tego zarzutu Komisja wysuwa główny argument dotyczący nadużycia władzy i naruszenia granic kompetencji Rady, jak również argument pomocniczy, dotyczący naruszenia przesłanek stosowania art. 10 załącznika XI do regulaminu pracowniczego urzędników. Główny argument dotyczy okoliczności, że Rada w rzeczywistości sama zastosowała art. 10, lecz z naruszeniem wymaganych przesłanek instytucjonalnych; Rada naruszyła tym samym, z jednej strony art. 65 regulaminu pracowniczego, a z drugiej - art. 3 i 10 załącznika XI. Poprzez argument pomocniczy Komisja podnosi, że w każdym razie przesłanki merytoryczne do zastosowania art. 10 nie zostały w 2011 r. spełnione, co wynika z dwóch sprawozdań ekonomicznych, które przedstawiła Radzie na jej wniosek. Uważa również, że Rada niewłaściwie uzasadniła swą decyzję.

Drugi zarzut dotyczy odmowy dostosowania przez Radę współczynników korygujących, które powinny być stosowane w odniesieniu do wynagrodzeń i emerytur w zależności od miejsca pracy czy zamieszkania zainteresowanych. Według pierwszego elementu tego zarzutu, omawiana odmowa narusza art. 64 regulaminu pracowniczego, jak również art. 1 i 3 załącznika XI do niego. W drodze drugiego elementu zarzutu Komisja podnosi, że wspomniana odmowa jest pozbawiona jakiegokolwiek uzasadnienia z naruszeniem art. 296 ust. 2 TFUE.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 341, s. 54.