Sprawa C-63/08: Virginie Pontin v. T-Comalux SA (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2009.312.4
Akt nienormatywny(Sprawa C-63/08)(1)
(Polityka społeczna - Ochrona pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią - Dyrektywa 92/85/EWG - Artykuły 10, 12 - Zakaz wypowiadania stosunku pracy od początku ciąży do końca urlopu macierzyńskiego - Sądowa ochrona praw przysługujących jednostkom na mocy prawa wspólnotowego - Równe traktowanie kobiet i mężczyzn - Dyrektywa 76/207/EWG - Artykuł 2 ust. 7 akapit trzeci - Mniej korzystne traktowanie kobiety w związku z ciążą lub urlopem macierzyńskim - Ograniczenie środków prawnych przysługujących kobiecie, z którą rozwiązano stosunek pracy podczas jej ciąży)
(2009/C 312/05)
(Dz.U.UE C z dnia 19 grudnia 2009 r.)
Język postępowania: francuski
Sąd krajowy
Tribunal du travail d'Esch-sur-Alzette
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Virginie Pontin
Strona pozwana: T-Comalux SA
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunal du travail d'Esch-sur-Alzette - Wykładnia art. 10 i 12 dyrektywy Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią (Dz.U. L 348, s. 1) oraz art. 2 dyrektywy Rady 76/207/EWG z dnia 9 lutego 1976 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia i awansu zawodowego oraz warunków pracy (Dz.U. L 39, s. 40) - Zakres ochrony sądowej kobiet w ciąży, z którymi rozwiązano stosunek pracy - Zgodność normy krajowej uzależniającej wszczęcie postępowania sądowego przez pracownicę w ciąży, z którą rozwiązano stosunek pracy od wcześniej ustalonych krótkich terminów 8 i 15 dni i ograniczającej zakres takiej skargi do zachowania stosunku pracy lub przywrócenia pracownicy do pracy w przedsiębiorstwie z wyłączeniem odszkodowania z ww. dyrektywami
Sentencja
1) Wykładni art. 10 i 12 dyrektywy Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią (dziesiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) należy dokonywać w ten sposób, że nie stoją na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego przewidującemu szczególny środek prawny w zakresie zakazu rozwiązywania stosunku pracy z pracownicami w ciąży, z pracownicami, które niedawno rodziły, i z pracownicami karmiącymi piersią, określonymi w art. 10, wykonywany według zasad proceduralnych właściwych tej skardze, o ile jednak zasady te nie są mniej korzystne niż w przypadku podobnych postępowań o charakterze wewnętrznym (zasada równoważności) i nie mogą powodować w praktyce, że korzystanie z uprawnień wynikających z prawa wspólnotowego stanie się niemożliwe (zasada skuteczności). Termin prekluzyjny piętnastu dni, taki jak wprowadzony w art. L. 337-1 ust. 1 akapit czwarty code du travail, nie wydaje się spełniać tego warunku, czego zweryfikowanie należy jednak do sądu krajowego.
2) Wykładni art. 2 dyrektywy Rady 76/207/EWG z dnia 9 lutego 1976 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia i awansu zawodowego oraz warunków pracy, w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2002/73/WE Parlamentu europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. w związku z jej art. 3 należy dokonywać w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, takiemu jak wprowadzone przez art. L. 337-1 code du travail, szczególnemu dla ochrony przewidzianej w art. 10 dyrektywy 92/85 w przypadku rozwiązania stosunku pracy z pracownicami w ciąży, pracownicami, które niedawno rodziły, i pracownicami karmiącymi piersią, pozbawiającemu zwolnioną z pracy podczas ciąży pracownicę możliwości
3) Prawo do odliczenia podatku od wartości dodanej naliczonego od świadczeń wykonanych dla potrzeb zbycia akcji przysługuje na podstawie art. 17 ust. 1 i 2 dyrektywy 77/388, zmienionej dyrektywą Rady 95/7, oraz art. 168 dyrektywy 2006/112, jeżeli istnieje bezpośredni i ścisły związek między wydatkami związanymi ze świadczeniami powodującymi naliczenie podatku a całością działalności gospodarczej podatnika. Do sądu krajowego należy ustalenie, biorąc pod uwagę ogół okoliczności, w jakich przebiegają transakcje będące przedmiotem toczącego się przed nim postępowania, czy poczynione wydatki mogą być włączone w cenę sprzedanych akcji lub czy stanowią one jedynie elementy cenotwórcze transakcji objętych działalnością gospodarczą podatnika.
4) Okoliczność, że zbycie akcji przebiega w wielu następujących po sobie transakcjach, nie ma wpływu na odpowiedzi, jakich udzielono na poprzednie pytania.
______
(1) Dz.U. C 79 z 29.3.2008.