Sprawa C-627/15: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Judecătoria Câmpulung (Rumunia) w dniu 23 listopada 2015 r. - Dumitru Gavrilescu, Liana Gavrilescu/SC Volksbank România SA, SC Volksbank România SA - sucursala Câmpulung.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.165.4/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 10 maja 2016 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Judecătoria Câmpulung (Rumunia) w dniu 23 listopada 2015 r. - Dumitru Gavrilescu, Liana Gavrilescu/SC Volksbank România SA, SC Volksbank România SA - sucursala Câmpulung

(Sprawa C-627/15)

Język postępowania: rumuński

(2016/C 165/05)

(Dz.U.UE C z dnia 10 maja 2016 r.)

Sąd odsyłający

Judecătoria Câmpulung

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Dumitru Gavrilescu, Liana Gavrilescu

Strona pozwana: SC Volksbank România SA, SC Volksbank România SA - sucursala Câmpulung

Pytania prejudycjalne

1) Czy art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich ¹ należy interpretować w ten sposób, że pojęcia "głównego przedmiotu umowy" i "relacji ceny i wynagrodzenia do dostarczonych w zamian towarów lub usług" obejmują warunek wprowadzony do zawartej między sprzedawcą lub dostawcą a konsumentem umowy kredytu denominowanego w walucie obcej i który nie był przedmiotem indywidualnych negocjacji, na podstawie którego to warunku w celu zwrotu rat kredytu dłużnik jest zobowiązany do ponoszenia wyłącznie "ryzyka walutowego", a mianowicie potencjalnego niekorzystnego skutku polegającego na spowodowanym wahaniami kursów wymiany walut zwiększeniu kwoty comiesięcznego zobowiązania do zapłaty, które powinien ponosić w następstwie zawarcia umowy kredytu i spłaty kwot zapłaconych na podstawie umowy kredytu w walucie innej niż rumuńska waluta krajowa?

2) Czy zgodnie z art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13 należy rozumieć, że obowiązek konsumenta do ponoszenia przy zwrocie kredytu różnicy wynikającej ze zwiększenia kursu wymiany waluty, w której został denominowany kredyt (CHF), stanowi wynagrodzenie, którego adekwatność do świadczonej usługi nie może być zbadana w celu dokonania oceny jego nieuczciwego charakteru?

3) W wypadku gdy odpowiedź na to pytanie jest taka, że taki warunek nie jest wyłączony z oceny nieuczciwego charakteru, czy można uznać, iż warunek ten spełnia przewidziane w tej dyrektywie wymogi dobrej wiary, równowagi i przejrzystości, umożliwiając konsumentowi przewidzenie na podstawie jasnych i zrozumiałych kryteriów skutków wynikających wobec niego z takich warunków?

4) Czy jest objęty zakresem ochrony dyrektywy 93/13, czy też nie podlega ocenie nieuczciwego charakteru warunek umowny, taki jak [pkt] 4.2 ogólnych warunków umowy, zgodnie z którym prawo przeliczania na walutę krajową kredytu denominowanego w CHF jest przyznane bankowi w wypadkach wzrostu kursu wymiany przekraczającego 10 % wartości tego kursu w chwili podpisania umowy, w celu uniknięcia tego, że [bank] będzie kontynuował zwiększanie narażania się na ryzyko walutowe, bez przyznania podobnego prawa konsumentowi?

¹ Dz.U. L 95 z 21.4.1993, s. 29.