Sprawa C-622/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 9 września 2015 r. w sprawie T-92/13 Koninklijke Philips Electronics NV/Komisja Europejska, wniesione w dniu 19 listopada 2015 r. przez Koninklijke Philips Electronics NV.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.27.25

Akt nieoceniany

Wersja od: 25 stycznia 2016 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 9 września 2015 r. w sprawie T-92/13 Koninklijke Philips Electronics NV/Komisja Europejska, wniesione w dniu 19 listopada 2015 r. przez Koninklijke Philips Electronics NV

(Sprawa C-622/15 P)

Język postępowania: angielski

(2016/C 027/29)

(Dz.U.UE C z dnia 25 stycznia 2016 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Koninklijke Philips Electronics NV (przedstawiciele: E. Pijnacker Hordijk, J.K. de Pree, S. Molin, advocaten)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:

- uchylenie wyroku Sądu w sprawie T-92/13;

- stwierdzenie nieważności w całości lub w części art. 1 ust. 1 lit. c), art. 1 ust. 2 lit. f), art. 2 ust. 1 lit. c) i e) oraz art. 2 ust. 2 lit. c) i e) decyzji Komisji z dnia 5 grudnia 2012 r. w sprawie COMP/39.437 - Kineskopy do telewizorów i monitorów komputerowych (zwanej dalej "decyzją") w zakresie, w jakim wymienione artykuły dotyczą KPNV, lub obniżenie grzywien nałożonych na KPNV w art. 2 ust. 1 lit. c) i e) oraz art. 2 ust. 2 lit. c) i e) decyzji;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania w pierwszej instancji oraz kosztami postępowania odwoławczego.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie swego odwołania wnosząca odwołanie podnosi następujące główne zarzuty i argumenty:

Sąd naruszył prawo przy stosowaniu art. 101 TFUE i art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 ¹ , gdy uznał, że Komisja mogła zakwalifikować sprzedaż monitorów kineskopowych (zwanych dalej "CRT") prowadzoną przez grupę LPD na rzecz grupy Philips (oraz grupy LGE) jako sprzedaż wewnątrz grupy, oraz gdy uznał, że Komisja mogła zawrzeć w obliczeniu grzywny dla KPNV wartość sprzedaży bezpośredniej w EOG w ramach produktów przetworzonych (zwanej dalej "DSTP") w zakresie prowadzonej przez spółki zależne KPNV sprzedaży na niższym szczeblu monitorów komputerowych i telewizorów kolorowych z zamontowanymi CRT dostarczonymi przez grupę LPD.

Sąd naruszył prawo, orzekając, że Komisja nie naruszyła prawa KPNV do obrony, gdy postanowiła - nawet w okolicznościach niniejszej sprawy - nie włączać grupy LPD do postępowania administracyjnego oraz wystosować do niej pismo w sprawie przedstawienia zarzutów na tej podstawie, że na KPNV spoczywa ogólny obowiązek zapewnienia, że w jej księgach i aktach zostaną zachowane zapiski dotyczące działalności grupy LPD nawet w przypadku upadłości LPD.

Sąd dopuścił się błędu w ocenie, ponieważ wypaczył zarzut podniesiony przez KPNV w odniesieniu do traktowania DSTP, przez co nie ustosunkował się do jednego z głównych zarzutów KPNV podniesionych względem decyzji. Wnosząca odwołanie wskazuje ponadto, że została pozbawiona ochrony podstawowej zasady równego traktowania, ponieważ Sąd nie uznał, że przy ustalaniu podstawy obliczenia grzywny do różnych przedsiębiorstw zastosowano różne przepisy prawne. Wskutek dyskryminacyjnego traktowania na KPNV nałożono znacznie wyższą grzywnę.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1, s. 1).