Sprawa C-621/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 września 2013 r. w sprawie T-258/10 Orange przeciwko Komisji, wniesione w dniu 28 listopada 2013 r. przez Orange, dawniej France Télécom.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.39.8/3

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 lutego 2014 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 16 września 2013 r. w sprawie T-258/10 Orange przeciwko Komisji, wniesione w dniu 28 listopada 2013 r. przez Orange, dawniej France Télécom

(Sprawa C-621/13 P)

(2014/C 39/15)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 8 lutego 2014 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Orange, dawniej France Télécom (przedstawiciele: adwokaci H. Viaene i D. Gillet)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Republika Francuska, Département des Hauts-de-Seine, Sequalum SAS

Żądania wnoszącej odwołanie

Uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 16 września 2013 r. wydanego w sprawie T-258/10 Orange przeciwko Komisji Europejskiej i jeżeli Trybunał uważa, że dysponuje wszelkimi elementami niezbędnymi do wydania

ostatecznego orzeczenia co do istoty sprawy, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2009) 7426 wersja ostateczna z dnia 30 września 2009 r. dotyczącej rekompensaty kosztów związanych z powierzeniem usługi publicznej polegającej na stworzeniu i obsłudze ultraszerokopasmowej sieci łączności elektronicznej w departamencie Hauts-de-Seine (pomoc państwa N 331/2008 - Francja);

ewentualnie, uchylenie kwestionowanego wyroku i skierowanie sprawy do Sądu w celu ponownego podjęcia postępowania;
obciążenie Komisji, Département i Sequalum całymi kosztami postępowania, z wyjątkiem kosztów poniesionych przez Republikę Francuską;
stwierdzenie, że Republika Francuska pokrywa własne koszty.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi cztery zarzuty na poparcie swojego odwołania.

W pierwszej kolejności wnosząca odwołanie uważa, że Sąd naruszył ciążący na nim obowiązek uzasadnienia wynikający z art. 36 i 53 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości, ponieważ orzekł w niewystarczający i wewnętrznie sprzeczny sposób w przedmiocie zarzutu dotyczącego braku zawodności rynku. Wnosząca odwołanie zarzuca w szczególności Sądowi, że oddalił jej argument, zgodnie z którym projekt THD 92 nie może zostać uznany za usługę w ogólnym interesie gospodarczym z powodu braku zawodności rynku wynikającej z obecności konkurencyjnych operatorów oferujących analogiczne usługi.

W drugiej kolejności wnosząca odwołanie czyni Sądowi zarzut, że naruszył prawo przy ocenie momentu, w którym należy ocenić istnienie takiej zawodności rynku. I tak zdaniem wnoszącej odwołanie zawodność ta powinna zostać oceniona w momencie, w którym zostaje wydany środek mający na celu zaradzenie zawodności rynku.

W trzeciej kolejności wnosząca odwołanie zarzuca Sądowi, że naruszył prawo przy dokonywaniu wykładni pkt 78 Wytycznych 1 , uznając, iż "szczegółowa analiza", jaką należy przeprowadzić w przypadku każdej pomocy państwa planowanej w tradycyjnym obszarze czarnym, nie wymaga wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE.

Wreszcie wnosząca odwołanie uważa, że stwierdzenie dokonane przez Sąd, że obszary, których wewnętrzna stopa zwrotu mieści się między 9 a 10,63 %, nie podlegają rekompensacie, jest ewidentnie nieprawidłowe. Skutki prawne, jakie w opinii Sądu wynikają z tego stwierdzenia, czyli brak nadmiernej rekompensaty i tym samym zgodność rozpatrywanego projektu z trzecim kryterium orzecznictwa wynikającym z wyroku w sprawie Altmark, są zatem błędne.

1 Komunikat Komisji - Wytyczne wspólnotowe w sprawie stosowania przepisów dotyczących pomocy państwa w odniesieniu do szybkiego wdrażania sieci szerokopasmowych (Dz.U. 2009, C 235, s. 7).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.