Sprawa C-618/10: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Provincial de Barcelona, Hiszpania w dniu 29 grudnia 2010 r. - Banco Espanol de Crédito, S.A. przeciwko Joaquín Calderón Camino.
Dz.U.UE.C.2011.95.2/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-618/10)
(2011/C 95/03)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 26 marca 2011 r.)
Sąd krajowy
Audiencia Provincial de Barcelona, Hiszpania.
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Banco Español de Crédito, S.A..
Strona pozwana: Joaquín Calderón Camino.
Pytania prejudycjalne
1) Czy sprzeczne z prawem wspólnotowym, w szczególności w odniesieniu do prawa konsumentów i użytkowników, jest uchylanie się przez sąd krajowy od orzekania z urzędu i ab limine litis na każdym etapie postępowania od orzekania o nieważności lub o zmianie warunku umownego dotyczącego odsetek za zwłokę (w niniejszym przypadku w wysokości 29 %) w umowie pożyczki konsumpcyjnej? Czy sąd może, bez zmiany praw konsumenta [przyznanych przez] prawo wspólnotowe] opowiedzieć się za uzależnieniem ewentualnej oceny warunku od wniosku dłużnika (w drodze stosowanego zarzutu procesowego)?
2) Jak należy w związku z tym interpretować zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG(1) i art.2 dyrektywy 2009/22/EWG(2) art. 83 Real Decreto Legislativo núm. 1/2007 (dekretu z mocą ustawy nr 1/2007) [wcześniej art. 8 Ley General n. 26/1984, de 19 de julio, para la Defensa de los Consumidores y Usuarios (ustawy powszechnej nr 26/1984) z dnia 19 lipca w sprawie ochrony konsumentów i użytkowników)]? Jaki zakres ma w związku z tym art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG stanowiący, że nieuczciwe warunki "nie będą wiążące dla konsumenta"?
3) Czy można wyłączyć sądową kontrolę z urzędu i ab limine litis, jeżeli powód określi w sposób wyraźny w pozwie stopę odsetek za zwłokę, kwotę długu, w tym długu z tytułu należności głównej i z tytułu odsetek, kwotę kar umownych i kosztów, stopę odsetek oraz okres, za który dochodzi się tych odsetek (lub też wzmiankę o dodaniu do tej kwoty z urzędu ustawowych odsetek za zwłokę na podstawie prawa państwa członkowskiego pochodzenia), podstawę roszczenia, w tym opis okoliczności powołanych jako podstawa dochodzonych długu i odsetek oraz sprecyzuje wyraźnie, czy chodzi o odsetki ustawowe, umowne, kapitalizację odsetek lub o stopę odsetek od umowy pożyczki, jeżeli zostały one obliczone przez powoda, oraz o ile procent są one wyższe od stawki podstawowej Banku Centralnego, zgodnie z rozporządzeniem wspólnotowym w sprawie europejskiego nakazu zapłaty(3)?
4) Czy w braku transpozycji, art. 5 ust. 1 lit. l) i m) stanowiące o "ustaleniach dotyczących jej zmiany" oraz art. 10 lit. l) odnosząc się do "ustaleniach dotyczących jej zmiany" - dyrektywy 2008/48/WE(4), zobowiązują jednostkę finansową do ujęcia w szczególny i wyróżniający się sposób w umowie (nie w tekście w sposób niewyróżniający się), jako "informacji udzielanych przed zawarciem umowy", informacji o stopie procentowej odsetek za zwłokę w przypadku braku zapłaty, oraz czynniki brane pod uwagę przy jej ustalaniu (wydatki finansowe, wydatki związane z odzyskiwaniem wierzytelności [...]) oraz do zawarcia w umowie ostrzeżenia co do skutków w związku z elementami kosztu [pożyczki]?
5) Czy art. 6 ust. 2 dyrektywy 2008/48/EWG zawiera obowiązek podania do wiadomości przedterminowej wymagalności spłaty kredytu lub pożyczki, która powoduje stosowanie odsetek za zwłokę? Czy stosuje się zakaz bezpodstawnego wzbogacenia z art. 7 dyrektywy 2008/48/2008, jeżeli jednostka finansowa nie tylko dąży do odzyskania dobra (kapitału pożyczki), ale także do zastosowania szczególnie wysokich odsetek za zwłokę?
6) Czy w braku przepisów transponujących oraz w świetle art. 11 ust. 2 dyrektywy 2005/29/WE(5) sąd może oceniać z urzędu jako nieuczciwą, praktykę wprowadzania do tekstów umowy klauzuli o odsetkach za zwłokę?
______
(1) Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95 z 21.4.1993)
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/22/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów (Dz.U. L 110 z 1.5.2009).
(3) Rozporządzenie (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiające postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty (Dz.U. L 399 z 30.12.2006).
(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylająca dyrektywę Rady 87/102/EWG (Dz.U. L 133 z 22.5.2008).
(5) Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniająca dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 149 z 11.6.2005).