Sprawa C-614/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 8 września 2016 r. w sprawie T-470/13, Merck KGaA/Komisja Europejska, wniesione w dniu 28 listopada 2016 r. przez Merck KGaA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.30.40

Akt nieoceniany

Wersja od: 30 stycznia 2017 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 8 września 2016 r. w sprawie T-470/ 13, Merck KGaA/Komisja Europejska, wniesione w dniu 28 listopada 2016 r. przez Merck KGaA

(Sprawa C-614/16 P)

Język postępowania: angielski

(2017/C 030/44)

(Dz.U.UE C z dnia 30 stycznia 2017 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Merck KGaA (przedstawiciele: B. Bär-Bouyssière, Rechtsanwalt, S. Smith, Solicitor, R. Kreisberger, Barrister i adwokat D. Mackersie)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Generics (UK) Ltd

Żądania wnoszących odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:

- uchylenie pkt 1 sentencji zaskarżonego wyroku;

- stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 1 spornej decyzji oraz art. 3 i art. 4 w zakresie, w jakim dotyczą spółki Merck;

- tytułem żądania ewentualnego, uchylenie pkt 2 sentencji zaskarżonego wyroku oraz obciążenie Komisji kosztami własnymi oraz kosztami poniesionymi przez spółkę Merck w postępowaniu przed Sądem oraz w postępowaniu odwoławczym.

Zarzuty i główne argumenty

1. W ramach zarzutu pierwszego wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył prawo orzekając, że ugody patentowe zawarte pomiędzy spółką Generics (UK) (zwaną dalej "spółką GUK") i spółką Lundbeck były ograniczeniami konkurencji ze względu na cel w rozumieniu art. 101 ust. 1 TFUE:

i. W ramach pierwszego argumentu, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd popełnił błąd co do wyboru znajdującego zastosowanie kryterium prawnego oraz odpowiedniego podejścia w celu ustalenia czy ugody patentowe mogły być zakwalifikowane jako ograniczenia konkurencji ze względu na cel, w szczególności w świetle zasad prawnych wyrażonych w wyroku C-67/13 P Cartes Bancaires.

ii. W ramach drugiego argumentu, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd naruszył prawo nie dokonując analizy treści ugód patentowych w celu oceny czy cechują się one dostatecznym stopniem szkodliwości.

iii. W ramach trzeciego argumentu, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd błędnie orzekł, że ugody patentowe cechują się dostatecznym stopniem szkodliwości, ponieważ były równoznaczne z porozumieniami polegającymi na wykluczeniu z rynku.

iv. W ramach czwartego argumentu, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd błędnie orzekł, że ugody patentowe odznaczały się dostatecznym stopniem szkodliwości poprzez unikanie sporu sądowego, którego wynik był niepewny.

v. W ramach piątego argumentu, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd błędnie uznał zapłatę na rzecz spółki GUK w ramach wykonania ugody patentowej jako podstawowy element ograniczenia konkurencji ze względu na cel.

vi. W ramach szóstego argumentu, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd błędnie oparł się na okolicznościach faktycznych niezwiązanych z treścią ugód patentowych w celu uzasadnienia faktu stwierdzenia ograniczenia konkurencji ze względu na cel.

vii. W ramach siódmego argumentu wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd błędnie orzekł, że ugody patentowe dotyczące EOG wykraczały poza zakres patentów spółki Lundbeck.

2. W ramach zarzutu drugiego wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył prawo orzekając, że spółki GUK i Lundbeck były potencjalnymi konkurentami w momencie zawarcia ugód patentowych:

viii. W ramach ósmego argumentu wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd nie rozważył czy osiem dróg dostępu do rynku przyjętych przez Komisję było opłacalnych z ekonomicznego punktu widzenia lub w praktyce możliwych do zrealizowania przez spółkę GUK w dostatecznie krótkim czasie.

ix. W ramach dziewiątego argumentu wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd obciążył przeciwną stronę ciężarem dowodu na okoliczność potencjalnej konkurencji.

x. W ramach dziesiątego argumentu, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd błędnie orzekł, że fakt, iż strony zawarły ugody patentowe miał znaczenie dla oceny potencjalnej konkurencji.

xi. W ramach jedenastego argumentu, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd nie uwzględnił faktu, że ocena potencjalnej konkurencji nie mogła być przedmiotem badania w kontekście ograniczenia "ze względu na cel".

3. W ramach zarzutu trzeciego wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył prawo utrzymując w mocy grzywnę nałożoną na wnoszącą odwołanie przez Komisję:

xii. W ramach dwunastego argumentu, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd błędnie orzekł, że Komisja była uprawniona do nałożenia grzywny na wnoszącą odwołanie lub ewentualnie do nałożenia grzywny wyższej niż symboliczna.