Sprawa C-614/14: postępowanie karne przeciwko Atanasowi Ognyanovowi (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.335.8/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 września 2016 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 5 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofiyski gradski sad - Bułgaria) - postępowanie karne przeciwko Atanasowi Ognyanovowi

(Sprawa C-614/14) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 267 TFUE - Artykuł 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Treść wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Przepis krajowy przewidujący wyłączenie sądu krajowego ze względu na wyrażenie wstępnego stanowiska we wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym poprzez stwierdzenie okoliczności faktycznych i prawnych - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 47 akapit drugi i art. 48 ust. 1)

Język postępowania: bułgarski

(2016/C 335/10)

(Dz.U.UE C z dnia 12 września 2016 r.)

Sąd odsyłający

Sofiyski gradski sad

Strona w postępowaniu głównym w sprawie karnej

Atanas Ognyanov

przy udziale: Sofiyska gradska prokuratura

Sentencja

1) Artykuł 267 TFUE i art. 94 regulaminu postępowania przed Trybunałem, rozpatrywane w świetle art. 47 akapit drugi i art. 48 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisowi krajowemu interpretowanemu w ten sposób, że zobowiązuje on sąd odsyłający do wyłączenia się z toczącej się sprawy ze względu na to, iż sąd ten przedstawił we wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym okoliczności faktyczne i prawne tej sprawy.

2) Prawo Unii, w szczególności art. 267 TFUE, należy interpretować w ten sposób, że nie wymaga ono ani nie zakazuje, aby sąd odsyłający dokonywał, po wydaniu orzeczenia w trybie prejudycjalnym, nowego wysłuchania stron oraz nowych czynności dowodowych mogących skłonić go do zmiany stwierdzeń odnoszących się do okoliczności faktycznych i prawnych, których dokonał w ramach wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, pod warunkiem że sąd ten w pełni uwzględni wykładnię prawa Unii przyjętą przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

3) Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że stoi ono na przeszkodzie temu, aby sąd odsyłający stosował przepis krajowy taki jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, który został uznany za niezgodny z tym prawem.

¹ Dz.U. C 96 z 23.3.2015.