Sprawa C-612/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 11 lipca 2018 r. w sprawie T-644/16, ClientEarth / Komisja, wniesione w dniu 25 września 2018 r. przez ClientEarth.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.93.23

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 marca 2019 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 11 lipca 2018 r. w sprawie T-644/16, ClientEarth / Komisja, wniesione w dniu 25 września 2018 r. przez ClientEarth

(Sprawa C-612/18 P)

(2019/C 93/33)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2019 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: ClientEarth (przedstawiciele: O.W. Brouwer, advocaat, N. Frey, Solicitor, E.N.M. Raedts, advocaat)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

- uchylenie wyroku Sądu z dnia 11 lipca 2018 r. w sprawie T-644/16 (zwanego dalej "zaskarżonym wyrokiem") i przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zarzut pierwszy: naruszenie prawa i uchybienia proceduralne w zaskarżonym wyroku w odniesieniu do argumentu, w myśl którego ujawnienie dokumentów nie może osłabić pozycji negocjacyjnej Komisji (pkt 34-51 zaskarżonego wyroku) poprzez:

- rozszerzenie zakresu wyjątku na informacje, które nie są ściśle związane z planowaną umową międzynarodową;

- stosowanie wyjątku dotyczącego stosunków międzynarodowych bez konieczności konkretnego wyjaśnienia, w jaki sposób ujawnienie dokumentów mogłoby stanowić konkretne i faktyczne naruszenie stosunków międzynarodowych;

- zastąpienie rozumowania dotyczącego analizy prawnej zawartej w żądanych dokumentach; oraz

- przeinaczenie środków dowodowych dotyczących stanu negocjacji w chwili wydania zaskarżonej decyzji.

Zarzut drugi: naruszenie prawa w zaskarżonym wyroku w odniesieniu do argumentu, w myśl którego strategiczne cele Unii Europejskiej nie byłyby zagrożone (pkt 52-53 zaskarżonego wyroku).

Zarzut trzeci: uchybienie proceduralne i naruszenie prawa wynikające z zawartych w zaskarżonym wyroku ustaleń w odniesieniu do argumentu, w myśl którego ujawnienie żądanych dokumentów raczej wspiera, a nie podważa interes publiczny w odniesieniu do stosunków międzynarodowych (zaskarżony wyrok pkt 54-58).

Zarzut czwarty: naruszenie prawa i nieprawidłowości w postępowaniu wynikające z zawartych w zaskarżonym wyroku ustaleń w odniesieniu do argumentu, w myśl którego nieujawnienie dokumentów do czasu, gdy "trwają negocjacje" faktycznie skutkuje bezterminową odmową dostępu do dokumentów (pkt 59-67 zaskarżonego wyroku).

Zarzut piąty: przeinaczenie podniesionych przed Sądem argumentów wynikające z zawartych w zaskarżonym wyroku ustaleń w odniesieniu do argumentu Komisji, w myśl którego rozporządzenie nie pozwala na ujawnienie dokumentów "do czasu, gdy nie jest znane stanowisko Trybunału" (pkt 68, 69 zaskarżonego wyroku).

Zarzut szósty: uchybienie proceduralne wynikające z zawartych w zaskarżonym wyroku ustaleń w odniesieniu do argumentu siódmego, w myśl którego ujawnienie dokumentów nie może zależeć od okoliczności, że partnerzy handlowi Komisji podlegają takim samym obowiązkom przejrzystości (pkt 72-74 zaskarżonego wyroku).

Zarzut siódmy: naruszenie prawa poprzez uchybienie art. 4 ust. 6 rozporządzenia nr 1049/2001 ¹  w ramach oceny wniosku o częściowy dostęp do dokumentów (pkt 79-90 zaskarżonego wyroku).

¹ Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001, L 145, s. 43).