Sprawa C-611/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 7 listopada 2012 r. w sprawie T-114/11, Giordano przeciwko Komisji wniesione w dniu 31 grudnia 2012 r. przez Jeana-François Giordana.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.71.9

Akt nienormatywny
Wersja od: 9 marca 2013 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 7 listopada 2012 r. w sprawie T-114/11, Giordano przeciwko Komisji wniesione w dniu 31 grudnia 2012 r. przez Jeana-François Giordana

(Sprawa C-611/12 P)

(2013/C 71/15)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 9 marca 2013 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Jean-François Giordano (przedstawiciele: adwokaci D. Rigeade i A. Scheuer)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Uchylenie wyroku z dnia 7 listopada 2012 r. wydanego przez Sąd w sprawie T-114/11.

W konsekwencji:

stwierdzenie, że w następstwie przyjęcia rozporządzenia Komisji (WE) nr 530/2008 z dnia 12 czerwca 2008 r.(1) Jean-François Giordano poniósł szkodę;
zasądzenie od Komisji na rzecz Jeana-François Giordana kwoty pięciuset czterdziestu dwóch tysięcy pięciuset dziewięćdziesięciu czterech euro (542.594 EUR) z tytułu szkody powiększonej o ustawowe odsetki i opłaty włącznie z kapitalizacją wspomnianych odsetek;
obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnosi sześć zarzutów na poparcie odwołania.

Po pierwsze, twierdzi on, że Sąd popełnił błąd, uznając, że szkoda, na którą wnoszący odwołanie się powołuje, nie jest rzeczywista i pewna, podczas gdy przedwczesne zaprzestanie działalności połowowej spowodowało po jego stronie szkodę sprowadzającą się do utraty możliwości złowienia całości swej kwoty.

Po drugie, wnoszący odwołanie uważa, że Sąd naruszył art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002(2) oraz popełnił oczywisty błąd w ocenie. Zgodnie z art. 7 ww. rozporządzenia, jedynie poważne zagrożenie ochrony zasobów wodnych stanowi podstawę przyjęcia przez Komisję środków nadzwyczajnych. Tymczasem Komisja nie wykazała, że w roku połowowym 2008 maksymalny poziom połowu tuńczyka błękitnopłetwego został przekroczony.

Po trzecie, wydanie rozporządzenia (WE) nr 530/2008 poskutkowało ograniczeniem działalności wnoszącego odwołanie z naruszeniem art. 15 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, który stanowi, że każdy ma prawo do podejmowania pracy oraz wykonywania swobodnie wybranego lub zaakceptowanego zawodu.

Po czwarte, wydanie rozporządzenia (WE) nr 530/2008, które wprowadza zakaz połowów tuńczyka błękitnopłetwego od dnia 16 czerwca 2008 r., narusza zdaniem wnoszącego odwołanie zasadę pewności prawa, podczas gdy podmiot prawa powinien dysponować jasnymi i stałymi przepisami.

Po piąte, wydanie rozporządzenia (WE) nr 530/2008 narusza zasadę uzasadnionych oczekiwań. Zdaniem wnoszącego odwołanie podmiot prawa powinien bowiem dysponować rozsądnym zapewnieniem, że otrzymane zobowiązania zostaną spełnione. Ponieważ połów tuńczyka błękitnopłetwego był początkowo dopuszczalny we Francji do dnia 30 czerwca 2008 r., wnoszący odwołanie miał podstawy by oczekiwać, że będzie mógł dokonywać połowu do tego dnia.

Wreszcie, wydanie rozporządzenia (WE) nr 530/2008 naruszyło przysługujące wnoszącemu odwołanie prawo własności, które jednak jest chronione w art. 1 protokołu pierwszego do europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC). Ponieważ łowiony tuńczyk błękitnopłetwy stanowi mienie w rozumieniu tego artykułu, efektem przedwczesnego zaprzestania połowu wnoszący odwołanie poniósł poważną szkodę majątkową i został pozbawiony wirtualnej wierzytelności.

______

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 530/2008 z dnia 12 czerwca 2008 r. ustanawiające środki nadzwyczajne w odniesieniu do statków rybackich do połowów okrężnicą prowadzących połowy tuńczyka błękitnopłetwego w Atlantyku, na wschód od 45° długości geograficznej zachodniej, oraz w Morzu Śródziemnym (Dz.U. L 155, s. 9).

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 358, s. 59).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.