Sprawa C-604/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 15 września 2016 r. w sprawie T-80/14, PT Musim Mas/Rada, wniesione w dniu 24 listopada 2016 r. przez Radę Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.30.35

Akt nieoceniany

Wersja od: 30 stycznia 2017 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 15 września 2016 r. w sprawie T-80/ 14, PT Musim Mas/Rada, wniesione w dniu 24 listopada 2016 r. przez Radę Unii Europejskiej

(Sprawa C-604/16 P)

Język postępowania: angielski

(2017/C 030/39)

(Dz.U.UE C z dnia 30 stycznia 2017 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: H. Marcos Fraile, pełnomocnik, N. Tuominen, avocat)

Druga strona postępowania: PT Perindustrian dan Perdagangan Musim Semi Mas (PT Musim Mas), Komisja Europejska, European Biodiesel Board (EBB)

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie wyroku Sądu z dnia 15 września 2016 r., doręczonego Radzie w dniu 16 września 2016 r., w sprawie T-80/ 14, PT Musim Mas/Rada Unii Europejskiej;

- oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia wniesionej przez stronę skarżącą w pierwszej instancji, oraz

- obciążenie strony skarżącej poniesionymi przez Radę kosztami postępowania w pierwszej instancji i postępowania odwoławczego.

Tytułem żądania ewentualnego:

- przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania;

- w przypadku przekazania sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania - rozstrzygnięcie o kosztach postępowania w pierwszej instancji i postępowania odwoławczego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Zarzuty i główne argumenty

1. Po pierwsze, Sąd zastosował błędne kryterium prawne w celu ustalenia, czy Rada dysponowała dowodami pozwalającymi na stwierdzenie, że krajowe ceny surowców zawarte w zapisach księgowych danych eksporterów indonezyjskich podlegały dostatecznym wahaniom, aby uzasadnić ich pominięcie i skorzystanie z metodologii przewidzianej w art. 2 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia podstawowego ¹ . W ten sposób Sąd nałożył na instytucję zbyt duży ciężar dowodu.

2. Po drugie, wniosek Sądu, że dowody przedstawione przez instytucje nie były wystarczające, aby wykazać, że miały miejsce znaczące wahania cen surowców w Indonezji w wyniku systemu zróżnicowanego podatku wywozowego nie został wystarczająco uzasadniony.

3. Po trzecie, sentencja zaskarżonego wyroku uchylająca cła antydumpingowe w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej, jest nieproporcjonalna w stosunku do jedynego zarzutu nieważności uznanego przez Sąd i powoduje negatywne skutki dla stwierdzenia niezgodności z prawem.

4. Rada wykaże, że zaskarżony wyrok jest obarczony licznymi błędami co do prawa mającymi wpływ na jego ważność. Ponadto Rada podnosi, że fakty stanowiące podstawę zarzutu drugiego strony skarżącej są wystarczająco ustalone, a zatem Trybunał może orzec w przedmiocie tego zarzutu i oddalić skargę.

5. W związku z powyższym Rada uprzejmie zwraca się o uchylenie zaskarżonego wyroku i oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia wniesionej przez stronę skarżącą w pierwszej instancji.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. 2009, L 343, s. 51) (zwane dalej "rozporządzeniem podstawowym").