Sprawa C-604/11: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de Primera Instancia no 12 de Madrid (Hiszpania) w dniu 28 listopada 2011 r. - Genil 48, S.L. y Comercial Hostelera de Grandes Vinos, S.L. przeciwko Bankinter S.A., y Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, S.A..

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.32.15/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 4 lutego 2012 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de Primera Instancia no 12 de Madrid (Hiszpania) w dniu 28 listopada 2011 r. - Genil 48, S.L. y Comercial Hostelera de Grandes Vinos, S.L. przeciwko Bankinter S.A., y Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, S.A.

(Sprawa C-604/11)

(2012/C 32/28)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 4 lutego 2012 r.)

Sąd krajowy

Juzgado de Primera Instancia no 12 de Madrid

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Genil 48, S.L. y Comercial Hostelera de Grandes Vinos, S.L.

Strona pozwana: Bankinter S.A. y Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, S.A.

Pytania prejudycjalne

1)
Czy oferowanie klientowi umowy swapowej na stopy procentowe w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem wahań zmiennych stóp procentowych innych produktów finansowych należy uważać za usługę doradztwa inwestycyjnego zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt [4] dyrektywy 2004/39(1)?
2)
Czy w przypadku braku dokonania wobec inwestora detalicznego oceny adekwatności przewidzianej w art. 19 ust. 4 wspomnianej dyrektywy należy stwierdzić bezwzględną nieważność umowy zawartej pomiędzy inwestorem a przedsiębiorstwem inwestycyjnym?
3)
Czy, w przypadku, kiedy usługi świadczonej w opisanych okolicznościach nie można uznać za doradztwo inwestycyjne, z samego faktu nabycia kompleksowego instrumentu finansowego, jakim jest umowa swapowa na stopy procentowe bez dokonania oceny przydatności przewidzianej w art. 19 ust. 5 dyrektywy 2004/39 z przyczyn leżących po stronie przedsiębiorstwa inwestycyjnego wynika bezwzględna nieważność umowy?
4)
Czy okoliczność, iż instytucja kredytowa oferuje kompleksowy instrument finansowy w związku z innymi produktami finansowymi jest wystarczającym powodem dla wyłączenia obowiązków dokonania oceny adekwatności i oceny przydatności, które przewiduje art. 19 dyrektywy 2004/39, a które przedsiębiorstwo inwestycyjne powinno dokonać w odniesieniu do inwestora detalicznego?
5)
Czy w celu wyłączenia obowiązków ustanowionych w art. 19 ust. 9 dyrektywy 2004/39 koniecznym jest, aby produkt finansowy, z którym związany jest oferowany instrument finansowy podlegał standardom ochrony inwestora podobnym do zawartych we wspomnianej dyrektywie?
______

(1) Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.