Sprawa C-602/10: SC Volksbank România SA v. Autoritatea Natională pentru Protectia Consumatorilor - Comisariatul Judetean pentru Protectia Consumatorilor Călărasi (CJPC) (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.287.6/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 września 2012 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 12 lipca 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Judecătoria Călăraș i - Rumunia) - SC Volksbank România SA przeciwko Autoritatea Naț ională pentru Protecț ia Consumatorilor - Comisariatul Județ ean pentru Protecț ia Consumatorilor Călăraș i (CJPC)

(Sprawa C-602/10)⁽¹⁾

(Ochrona konsumentów - Umowy o kredyt konsumencki - Dyrektywa 2008/48 - Artykuły 22, 24 i 30 - Uregulowania krajowe służące transpozycji tej dyrektywy - Zastosowanie do umów nienależących do przedmiotowego i czasowego zakresu zastosowania tej dyrektywy - Obowiązki nieprzewidziane w tej dyrektywie - Ograniczenie prowizji bankowych przysługujących pożyczkodawcy - Artykuły 56 TFUE, 58 TFUE i 63 TFUE - Obowiązek ustanowienia w prawie krajowym właściwych i skutecznych procedur pozasądowego rozwiązywania sporów)

(2012/C 287/09)

Język postępowania: rumuński

(Dz.U.UE C z dnia 22 września 2012 r.)

Sąd krajowy

Judecătoria Călăraș i

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: SC Volksbank România SA

Strona pozwana: Autoritatea Naț ională pentru Protecț ia Consumatorilor - Comisariatul Județ ean pentru Protecț ia Consumatorilor Călăraș i (CJPC)

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Judecătoria Călăraș i - Wykładnia art. 22 ust. 1, art. 24 ust. 1 i art. 30 ust. 1 dyrektywy 2008/48 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG (Dz.U. L 133, s. 66) - Wykładnia art. 56, 58 i art. 63 ust. 1 TFUE - Stosowanie rationae temporis krajowych przepisów transponujących - Nieprzestrzeganie obowiązku ustanowienia właściwych i skutecznych procedur pozasądowego rozwiązywania sporów - Stosowanie rationae materiae krajowych przepisów transponujących - Dodatkowe obowiązki ciążące na instytucjach kredytowych, nieprzewidziane w dyrektywie

Sentencja

1) Wykładni art. 22 ust. 1 dyrektywy 2008/48 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG należy dokonywać w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, aby przepisy krajowe służące transpozycji tej dyrektywy do prawa wewnętrznego obejmowały swoim zakresem przedmiotowym umowy o kredyt, takie jak te, których dotyczy postępowanie przed sądem krajowym i których przedmiotem jest udzielanie kredytu zabezpieczonego nieruchomością, pomimo że takie umowy są na mocy art. 2 ust. 2 lit. a) tej dyrektywy wyraźnie wyłączone z przedmiotowego zakresu jej stosowania.

2) Wykładni art. 30 ust. 1 dyrektywy 2008/48 należy dokonywać w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, aby przepisy krajowe służące transpozycji tej dyrektywy do prawa wewnętrznego określały swój czasowy zakres zastosowania w ten sposób, iż mają one zastosowanie również do umów o kredyt spornych w postępowaniu przed sądem krajowym, które są wyłączone z przedmiotowego zakresu stosowania tej dyrektywy i które obowiązywały w dniu wejścia w życie rzeczonych przepisów.

3) Wykładni art. 22 ust. 1 dyrektywy 2008/48 należy dokonywać w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, aby przepisy krajowe służące transpozycji tej dyrektywy do prawa wewnętrznego nakładały na instytucje kredytowe obowiązki nieprzewidziane przez tę dyrektywę w zakresie rodzajów prowizji, które instytucje te mogą pobierać w ramach umów o kredyt konsumencki wchodzących w zakres stosowania tych przepisów.

4) Wykładni zasad traktatowych z dziedziny swobody świadczenia usług należy dokonywać w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie przepisom prawa krajowego zakazującym instytucjom kredytowym pobierania pewnych prowizji bankowych.

5) Wykładni art. 24 ust. 1 dyrektywy 2008/48 należy dokonywać w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu stanowiącemu część przepisów krajowych służących transpozycji dyrektywy 2008/48, które w dziedzinie sporów dotyczących kredytów konsumenckich umożliwia konsumentom zwrócenie się bezpośrednio do organu ochrony konsumenta, mogącego następnie nałożyć na instytucje kredytowe kary za naruszenie tych przepisów krajowych, bez konieczności uprzedniego skorzystania z procedur pozasądowych przewidzianych przez prawo krajowe dla rozwiązywania tego rodzaju sporów.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 89 z 19.03.2011