Sprawa C-591/17: Skarga wniesiona w dniu 12 października 2017 r. - Republika Austrii / Republika Federalna Niemiec.
Dz.U.UE.C.2017.402.18/2
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 12 października 2017 r. - Republika Austrii / Republika Federalna Niemiec
(Sprawa C-591/17)
(2017/C 402/23)
(Dz.U.UE C z dnia 27 listopada 2017 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Austrii (przedstawiciel: G. Hesse, pełnomocnik)
Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec
Żądania strony skarżącej
Zarzuty i główne argumenty
Infrastrukturabgabegesetz zobowiązuje wszystkich użytkowników niemieckiej sieci autostrad do uiszczenia opłaty infrastrukturalnej, zróżnicowanej według klasy emisji spalin pojazdu. Użytkownicy dróg mający miejsce zamieszkania w Niemczech otrzymują jednak zwrot przynajmniej w tej samej wysokości poprzez zwolnienie ustanowione w Kraftfahrzeugsteuergesetz. Czasowy i materialny związek opłaty infrastrukturalnej i kwoty zwolnienia pojazdów w (przynajmniej) takiej samej wysokości prowadzi do tego, że faktycznie tylko zagraniczni użytkownicy dróg zostaną obciążeni opłatą infrastrukturalną.
Republika Austrii jest zdania, że te dwa środki ze względu na ich czasową i materialną nierozerwalność powinny zostać ocenione łącznie z punktu widzenia prawa Unii. Uregulowanie prowadzi do pośredniej dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, która na podstawie art. 18 TFUE wymaga uzasadnienia. Zdaniem Republiki Austrii brak jest takiego uzasadnienia dyskryminacji zagranicznych kierowców. Uregulowanie to narusza zatem art. 18 TFUE.
Nierówne traktowanie krajowych i zagranicznych użytkowników dróg polega także na tym, że nadzorowanie obowiązku zapłaty oraz sankcje za brak uiszczenia lub nieprawidłowe uiszczenie opłaty infrastrukturalnej przeważnie znajdują zastosowanie wobec kierowców zagranicznych, ponieważ kierowcy niemieccy automatycznie zostają zobowiązani do uiszczenia opłaty infrastrukturalnej.
Zdaniem Republiki Austrii ma ponadto miejsce naruszenie swobody przepływu towarów i usług, w zakresie w jakim uregulowanie ma wpływ na transgraniczne dostawy towarów małymi pojazdami o masie całkowitej poniżej 3,5 t, podlegającymi opłacie infrastrukturalnej, oraz na świadczenie usług przez nierezydentów lub świadczenie usług na rzecz nierezydentów. Oprócz wykazanej już dyskryminacji należy je zatem zakwalifikować jako niedopuszczalne ograniczenie wskazanych swobód podstawowych, którego nie można uzasadnić.
Wreszcie uregulowanie to narusza art. 92 TFUE, w zakresie w jakim obejmuje komercyjne przewozy autobusowe lub towarowe pojazdami o masie całkowitej poniżej 3,5 t. Artykuł 92 TFUE nie przewiduje możliwości uzasadnienia, a zatem już istnienie dyskryminacji na podstawie art. 92 TFUE prowadzi do sprzeczności uregulowania z prawem Unii.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.