Sprawa C-586/10: Bianca Kücük v. Land Nordrhein-Westfalen (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.73.4/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 10 marca 2012 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 26 stycznia 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesarbeitsgericht - Niemcy) - Bianca Kücük przeciwko Land Nordrhein-Westfalen

(Sprawa C-586/10)(1)

(Polityka społeczna - Dyrektywa 1999/70/WE - Klauzula 5 pkt 1 lit. a) porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony - Kolejne umowy o pracę na czas określony - Obiektywne powody mogące uzasadniać ponowne zawieranie takich umów - Przepis krajowy uzasadniający korzystanie z umów o pracę na czas określony w wypadku czasowego zastępstwa - Stałe lub powtarzające się zapotrzebowanie na personel zastępujący - Uwzględnienie wszystkich okoliczności towarzyszących ponownemu zawieraniu kolejnych umów o pracę na czas określony)

(2012/C 73/06)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 10 marca 2012 r.)

Sąd krajowy

Bundesarbeitsgericht

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Bianca Kücük

Strona pozwana: Land Nordrhein-Westfalen

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym- Bundesarbeitsgericht - Wykładnia klauzuli 5 pkt 1 porozumienia ramowego UNICE-CEE-PETUC w sprawie pracy na czas określony, stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC (Dz.U. L 175, s. 43) - Uregulowanie krajowe, zgodnie z którym tymczasowe zastępowanie pracownika może stanowić obiektywny powód zawarcia umów o pracę na czas określony - Pojęcie obiektywnego powodu mogącego uzasadnić ponowne zawieranie umów na czas określony

Sentencja

Wykładni klauzuli 5 pkt 1 lit. a) porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego w dniu 18 marca 1999 r. i załączonego do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC, należy dokonywać w ten sposób, że tymczasowe zapotrzebowanie na personel zastępujący, przewidziane w przepisie krajowym, takim jak rozpatrywany w sprawie w postępowaniu przed sądem krajowym, może zasadniczo stanowić obiektywny powód w rozumieniu omawianej klauzuli. Sama okoliczność, że pracodawca jest zobowiązany do korzystania z tymczasowych zastępstw w sposób powtarzalny, a nawet stały, i że tym zastępstwom można byłoby również zaradzić poprzez zatrudnienie pracowników na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony nie oznacza braku obiektywnego powodu w rozumieniu klauzuli 5 pkt 1 lit. a) tego porozumienia ramowego ani istnienia nadużycia w rozumieniu tej klauzuli. Jednakże przy ocenie tego, czy ponowne zawieranie umów o pracę lub nawiązywanie stosunków pracy na czas określony jest uzasadnione takim obiektywnym powodem, organy państw członkowskich powinny w ramach swoich kompetencji uwzględnić wszystkie okoliczności sprawy, w tym liczbę i łączny czas trwania umów o pracę lub stosunków pracy na czas określony zawartych w przeszłości z tym samym pracodawcą.

______

(1) Dz.U. C 89 z 19.3.2011.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.