Sprawa C-582/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 27 września 2012 r. w sprawie T-373/09 El Corte Inglés przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) - Pucci International (Emidio Tucci), wniesione w dniu 12 grudnia 2012 r. przez El Corte Inglés, S.A.
Dz.U.UE.C.2013.63.9
Akt nienormatywny(Sprawa C-582/12 P)
(2013/C 63/16)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 2 marca 2013 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: El Corte Inglés, S.A. (przedstawiciele: adwokaci J.L. Rivas Zurdo i E. Seijo Veiguela)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) i Emilio Pucci International BV
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Broszury, czasopisma i kopie innych dokumentów przedłożone przez stronę wnoszącą sprzeciw nigdy nie zostały przedstawione w całości i w oryginalnej formie. W konsekwencji dowody przedstawione przez stronę wnoszącą sprzeciw nie mogą zostać uwzględnione dla żadnej z klas. Jednak w pkt 26 i 27 wyroku Sąd, badając kwestię możliwości przedłożenia dokumentów jedynie w formie oryginalnej, uznał, że nie miała miejsca oszukańcza manipulacja, czego z pewnością nie podnoszono.
Dokumenty zawarte w załączniku 2 powinny zostać wykluczone, ponieważ daty i odniesienia do publikacji zostały z pewnością dodane przez stronę wnoszącą sprzeciw. Skoro kwestie te nie znalazły stosownego odzwierciedlenia w wyroku, strona wnosząca odwołanie uważa również, że dokumenty składające się na dowód 2 powinny zostać wyeliminowane i w konsekwencji z czasopism tych nie można wywieść dowodu ani na używanie, ani na renomę żadnego ze znaków, na które powołano się w klasie 25.
Jeżeli chodzi o porównanie spornych towarów i usług, to z powyższego wynika, że strona wnosząca sprzeciw, to jest Emilio Pucci International BV, nie wykazała używania swoich wcześniejszych włoskich znaków towarowych i w konsekwencji porównanie ze zgłoszonym znakiem towarowym powinno być przeprowadzone jedynie dla klas 18 i 24 wspólnotowego znaku towarowego nr 203570.
Strona wnosząca sprzeciw przyznała, że znak towarowy "Emilio Pucci" wyszedł z użycia po latach siedemdziesiątych. Z drugiej strony należy ponownie zwrócić uwagę na to, że znak towarowy "Emidio Tucci" jest znakiem towarowym posiadającym renomę w Hiszpanii, że odniósł tam oczywisty sukces i że odpowiada nazwiskom i imionom dwóch rzeczywistych osób, Emidio Tucci i Emilio Pucci. Te kwestie składają się na zarzuty podniesione w ramach postępowania przed OHIM.
Dowód nienależnej korzyści uzyskanej dzięki odróżniającemu charakterowi lub renomie znaku towarowego strony wnoszącej sprzeciw powinien wykazać istnienie próby handlowego wykorzystania reputacji tego znaku (zob. wyrok w sprawie SpaFinders(1), pkt 51). Tymczasem strona wnosząca sprzeciw nie przedstawiła żadnego dowodu w tej kwestii.
W konsekwencji, skoro strona wnosząca sprzeciw powołuje się na rzeczywistą szkodę lub nielojalną korzyść, powinna dostarczyć wskazówki i dowody dotyczące rodzaju poniesionej jakoby szkody lub niesłusznej korzyści, jaką mógłby uzyskać zgłaszający znak towarowy, bądź też przeprowadzić analizę prawdopodobieństwa i przedstawić dowody pozwalające na stwierdzenie niehipotetycznego prawdopodobieństwa nienależnej korzyści (pkt 64 wyroku), natomiast nie jest wystarczające samo tylko ogólne powołanie się na art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 40/94(2).
Tymczasem strona wnosząca sprzeciw, Emilio Pucci International, nie wywiązuje się z obowiązku wyjaśnienia tych kwestii, lecz ogranicza się do ogólnego przedstawienia swego stanowiska, z pominięciem szczegółów, a mimo to Sąd - zdaniem wnoszącej odwołanie niesłusznie - wypełnia lukę pozostawioną przez stronę wnoszącą sprzeciw (zob. pkt 65 wyroku) i uznaje w wyroku, że kwestia ta została udowodniona.
Skutki dla sprawy pojawiają się w pkt 66-68 wyroku, które opierają się na nieistniejącym, jak właśnie wykazała strona wnosząca odwołanie, założeniu: jeżeli strona przeciwna, na której spoczywał ten ciężar, nie wykazała nienależnej korzyści lub szkody dla renomy, to nie można przystąpić do ustalania, wobec których towarów powstają skutki związane z odmową rejestracji z art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 40/94.
(1) Wyrok Sądu z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie T-67/04 Spa Monopole przeciwko OHIM - SpaFinders Travel Arrangements (SPA-FINDERS), Zb. Orz. s. II-1825.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 11 1994 r., s. 1).