Sprawa C-580/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 27 września 2012 r. w sprawie T-82/08 Guardian Industries i Guardian Europe przeciwko Komisji, wniesione w dniu 10 grudnia 2012 r. przez Guardian Industries Corp., Guardian Europe S.a.r.l.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.55.3/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 23 lutego 2013 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 27 września 2012 r. w sprawie T-82/08 Guardian Industries i Guardian Europe przeciwko Komisji, wniesione w dniu 10 grudnia 2012 r. przez Guardian Industries Corp., Guardian Europe S.à.r.l.

(Sprawa C-580/12 P)

(2013/C 55/05)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2013 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Guardian Industries Corp., Guardian Europe S.à.r.l. (przedstawiciele: S. Völcker, Rechtsanwalt, F. Louis, avocat, H.G. Kamann, Rechtsanwalt, C. O'Daly, Solicitor)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszące odwołanie wnoszą do Trybunału o:

uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim Sąd utrzymał w nim w mocy decyzję wyłączającą z obliczeń wysokości grzywien nałożonych na wnoszące odwołanie wartość sprzedaży wewnętrznej, dyskryminując w ten sposób grupę Guardian;
co za tym idzie, w ramach nieograniczonego prawa orzekania, obniżenie o 37 % kwoty nałożonej na wnoszące odwołanie grzywny;
uchylenie wyroku Sądu z dnia 27 września 2012 r. w sprawie T-82/08 Guardian Industries i Guardian Europe przeciwko Komisji w zakresie, w jakim Sąd uznał w nim za dopuszczalne pismo Komisji z dnia 10 lutego 2012 r.;
co za tym idzie, uznanie pisma Komisji za niedopuszczalne i wyłączenie go z akt sprawy;
następnie, w ramach nieograniczonego prawa orzekania, obniżenie o co najmniej 25 % kwoty nałożonej w decyzji na wnoszące odwołanie grzywny początkowej, aby w ten sposób zaradzić temu, że Sąd nie zagwarantował im w rozsądnym terminie prawa do skutecznego środka prawnego, jak wymaga tego art. 47 karty oraz
obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez wnoszące odwołanie w niniejszym postępowaniu oraz w postępowaniu przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Zdaniem wnoszących odwołanie zaskarżony wyrok należy uchylić z następujących względów:

Po pierwsze, wyrok ten narusza zasadę równości traktowania ze względu na to, iż Sąd utrzymał w nim mocy decyzję wyłączającą z obliczeń wysokości grzywien nałożonych na innych adresatów tej decyzji wartość sprzedaży wewnętrznej, potwierdzając w ten sposób dyskryminację, której dopuszczono się wobec grupy Guardian. Nie wziął on więc pod uwagę utrwalonego orzecznictwa, zgodnie z którym sprzedaż wewnętrzna winna być przy obliczaniu grzywien traktowana na równi ze sprzedażą wewnętrzną, gdyż w przeciwnym razie groziłoby to nieuzasadnionym preferencyjnym potraktowaniem producentów zintegrowanych. Rozumowanie Sądu - zgodnie z którym decyzja dotyczyła jedynie "sprzedaży szkła płaskiego klientom niepowiązanym" - nie uzasadnia dyskryminacji, której dopuszczono się wobec grupy Guardian.

Po drugie, zaskarżony wyrok narusza wiążące Sąd zasady dotyczące terminów oraz podstawowe zasady dotyczące prawa obrony i równości broni ze względu na to, iż Sąd ten uznał w nim za dopuszczalne pismo Komisji z dnia 10 lutego 2012 r. Dopiero w tym przekazanym na dzień roboczy przed rozprawą piśmie Komisja postanowiła dołączyć do akt sprawy nowe, nieznane wcześniej Sądowi informacje, pomimo tego, że wcześniej wielokrotnie dysponowała taką możliwością

Po trzecie, pomiędzy zakończeniem pisemnego etapu postępowania a wydaniem przez Sąd decyzji o wszczęciu ustnego etapu postępowania upłynęły trzy lata i pięć miesięcy. Wskutek tego opóźnienia naruszone zostały prawa przysługujące wnoszącym odwołanie na mocy art. 47 karty, w tym prawa do skutecznego środka prawnego i prawa do bycia wysłuchanym w rozsądnym terminie. Zdaniem wnoszących przekracza to to, co Trybunał uznał w przeszłości za nadmierne i nie może zostać uzasadnione jakimkolwiek czynnikiem takim jak złożoność sprawy lub obszerność przedstawionego Sądowi materiału dowodowego. Przeciwnie, jest to standartowa sprawa dotycząca jedynie spółki Guardian, która jako jedyna wniosła skargę o stwierdzenie nieważności spornej decyzji. Zawierające materiał dowodowy akta sprawy ograniczały się do kilku krótkich dokumentów i oświadczeń sporządzonych w języku postępowania. Guardian uczyniła wszystko, co było w jej mocy, aby ułatwić i przyśpieszyć postępowanie przed Sądem, m.in. rezygnując z drugiej wymiany pism procesowych pomimo znaczenia, jakie ma dla niej niniejsze odwołanie i - uwzględniając niezwykle krótki okres naruszenia - pomimo bezprecedensowej kwoty nałożonej na nią przez Komisję grzywny.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.