Sprawa C-578/16 PPU: C. K., H. F., A. S. v. Republika Slovenija (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.112.11

Akt nienormatywny
Wersja od: 10 kwietnia 2017 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 16 lutego 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vrhovno sodišče Republike Slovenije - Słowenia.) - C. K., H. F., A. S./ Republika Slovenija
(Sprawa C-578/16 PPU) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Granice, azyl i imigracja - System dubliński - Rozporządzenie (UE) nr 604/2013 - Artykuł 4 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Nieludzkie lub poniżające traktowanie - Przekazanie ciężko chorej osoby ubiegającej się o azyl do państwa odpowiedzialnego za rozpatrzenie jej wniosku - Brak istotnych powodów ku temu, by przypuszczać, że występują widoczne systemowe nieprawidłowości w tym państwie członkowskim - Obowiązki nałożone na państwo członkowskie, które wykonuje przekazanie)

Język postępowania: słoweński

(2017/C 112/16)

(Dz.U.UE C z dnia 10 kwietnia 2017 r.)

Sąd odsyłający

Vrhovno sodišče Republike Slovenije

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: C. K., H. F., A. S.

Strona pozwana: Republika Slovenija

Sentencja

1)
Artykuł 17 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca należy interpretować w ten sposób, że kwestia stosowania przez państwo członkowskie przewidzianej w tym przepisie "klauzuli uznaniowej" nie jest kwestią z zakresu jedynie prawa krajowego i wykładni, jaką nadaje mu sąd konstytucyjny tego państwa członkowskiego, lecz stanowi kwestię z zakresu wykładni prawa Unii w rozumieniu art. 267 TFUE.
2)
Artykuł 4 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że:
-
nawet wobec braku istotnych powodów ku temu, by przypuszczać, że w państwie członkowskim odpowiedzialnym za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu występują nieprawidłowości systemowe, przekazanie w ramach rozporządzenia nr 604/2013 osoby ubiegającej się o azyl może zostać przeprowadzone jedynie w warunkach wykluczających, że przekazanie to spowoduje rzeczywiste i widoczne ryzyko poddania zainteresowanej osoby nieludzkiemu i poniżającemu traktowaniu w rozumieniu tego artykułu;
-
w okolicznościach, w których przekazanie ubiegającej się o azyl osoby, cierpiącej na szczególnie ciężką chorobę psychiczną lub fizyczną spowodowałoby rzeczywiste i widoczne ryzyko znacznego i nieodwracalnego pogorszenia się stanu zdrowia zainteresowanej osoby, przekazanie to stanowiłoby nieludzkie i poniżające traktowanie w rozumieniu tego artykułu;
-
do organów państwa członkowskiego wykonującego przekazanie, w stosownym wypadku do jego sądów, należy wyeliminowanie wszelkich poważnych wątpliwości dotyczących wpływu przekazania na stan zdrowia zainteresowanej osoby poprzez podjęcie koniecznych środków ostrożności, tak, aby jej przekazanie odbyło się w warunkach umożliwiających ochronę zdrowia tej osoby we właściwy i wystarczający sposób. W przypadku gdy, ze względu na szczególnie poważny charakter choroby danej osoby ubiegającej się o azyl podjęcie rzeczonych środków ostrożności nie będzie wystarczające, aby zapewnić, że jej przekazanie nie spowoduje rzeczywistego ryzyka znacznego i nieodwracalnego pogorszenia się stanu jej zdrowia, zadaniem organów danego państwa członkowskiego będzie zawieszenie wykonania przekazania zainteresowanej osoby, i to dopóty, dopóki stan jej zdrowia nie umożliwi tego przekazania; oraz
-
w stosownym wypadku, jeśli stwierdzono, że stan zdrowia danej osoby ubiegającej się o azyl, raczej nie poprawi się w krótkim okresie czasu lub że zawieszenie postępowania na długi okres czasu może przyczynić się do pogorszenia się stanu zdrowia zainteresowanej osoby, wnioskujące państwo członkowskie może wybrać wariant rozpatrzenia samemu wniosku tej osoby, korzystając z "klauzuli uznaniowej" przewidzianej w art. 17 ust. 1 rozporządzenia nr 604/2013.

Artykułu 17 ust. 1 rozporządzenia nr 604/2013 w związku z art. 4 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej nie można interpretować jako zobowiązującego to państwo członkowskie, w okolicznościach takich jak w sprawie w postępowaniu głównym, do zastosowania rzeczonej klauzuli.

1 Dz.U. C 22 z 23.1.2017.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.