Sprawa C-575/21: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Wien (Austria) w dniu 20 września 2021 r. - WertInvest Hotelbetriebs GmbH

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.2.21/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 stycznia 2022 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Wien (Austria) w dniu 20 września 2021 r. - WertInvest Hotelbetriebs GmbH

(Sprawa C-575/21)

Język postępowania: niemiecki

(2022/C 2/27)

(Dz.U.UE C z dnia 3 stycznia 2022 r.)

Sąd odsyłający

Verwaltungsgericht Wien

Strony w postępowaniu głównym

Wnioskodawca: WertInvest Hotelbetriebs GmbH

Organ budowlany: Magistrat der Stadt Wien

Pytania prejudycjalne

I. Czy dyrektywa 2011/92/UE ¹ , w brzmieniu zmienionym przez dyrektywę 2014/52/UE ²  stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które uzależnia przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko dla "przedsięwzięć urbanizacyjnych" zarówno od osiągnięcia wartości progowych wynoszących co najmniej 15 ha dla zagospodarowania terenu i więcej niż 150 000 m² powierzchni użytkowej brutto, jak również od tego, że chodzi o projekty deweloperskie dla całościowej zabudowy wielofunkcyjnej, co najmniej z budynkami mieszkalnymi i komercyjnymi wraz z drogami dojazdowymi i urządzeniami zaopatrzeniowymi przewidzianymi dla tych budynków oraz ze zlewnią urbanizacyjną wykraczającą poza obszar przedsięwzięcia? Czy ma przy tym znaczenie fakt, że w prawie krajowym określono szczególne przesłanki w przypadku

- parków rekreacyjnych lub parków rozrywki, stadionów sportowych lub pól golfowych (od określonej powierzchni zagospodarowania lub od określonej liczby miejsc postojowych),

- parków przemysłowych lub biznesowych (od określonej powierzchni zagospodarowania),

- centrów handlowych (od określonej powierzchni zagospodarowania lub od określonej liczby miejsc postojowych),

- obiektów noclegowych, takich jak hotele lub ośrodki wypoczynkowe, wraz z obiektami pomocniczymi (od określonej liczby łóżek lub od określonej powierzchni zagospodarowania, ograniczonej do obszaru poza zamkniętymi obszarami mieszkalnymi) oraz

- ogólnodostępnych miejsc parkingowych lub garaży parkingowych (od określonej liczby miejsc postojowych)?

II. Czy dla obszarów o szczególnym znaczeniu historycznym, kulturalnym, archeologicznym lub kształtującym krajobraz miasta, jakimi są na przykład obiekty światowego dziedzictwa UNESCO, dyrektywa 2011/92/UE wymaga określenia niższych wartości progowych lub bardziej dostępnych kryteriów (niż te określone w pytaniu pierwszym), w szczególności biorąc pod uwagę zawartą w załączniku III pkt 2 lit. c) ppkt (viii) regułę, zgodnie z którą dla oceny, czy dla projektów wymienionych w załączniku II należy przeprowadzić ocenę oddziaływania na środowisko, uwzględnia się również "krajobrazy i obiekty o znaczeniu historycznym, kulturalnym lub archeologicznym"?

III. Czy dyrektywa 2011/92/UE stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które przy ocenie "przedsięwzięcia urbanizacyjnego" rozumianego w sposób opisany w pytaniu pierwszym, ogranicza łączenie (kumulację) przedsięwzięć z innymi podobnymi i powiązanymi pod względem przestrzennym przedsięwzięciami do tego, że uwzględnia się jedynie sumę wolumenów, które zostały zatwierdzone w ostatnich pięciu latach, włącznie z wnioskowanym wolumenem lub zwiększeniem wolumenu, przy czym przedsięwzięcia urbanizacyjne lub ich części po ich ukończeniu nie są już postrzegane pod względem pojęciowym jako przedsięwzięcia urbanizacyjne, a ustalenie, którego należy dokonać w każdym konkretnym przypadku z osobna, czy na podstawie kumulacji skutków należy się spodziewać znaczących szkodliwych, uciążliwych lub negatywnych skutków dla środowiska i dlatego należy przeprowadzić ocenę oddziaływania na środowisko dla zaplanowanego przedsięwzięcia, nie ma miejsca, jeżeli wolumen planowanego przedsięwzięcia jest mniejszy niż 25 % wartości progowej?

IV. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie I i/lub II: Czy ocena, której należy dokonać w każdym konkretnym przypadku z osobna w sytuacji, gdy doszło do przekroczenia przez organy krajowe zakresu uznania przysługującego państwu członkowskiemu (zgodnie z - mającymi w takim przypadku bezpośrednie zastosowanie - przepisami art. 2 ust. 1 oraz art. 4 ust. 2 i 3 dyrektywy 2011/92/UE), w celu ustalenia, czy przedsięwzięcie może wywierać istotne skutki dla środowiska i dlatego podlega ocenie oddziaływania na środowisko, może ograniczać się do określonych aspektów ochrony, jak na przykład celu ochrony określonego obszaru, czy też w tym przypadku należy uwzględnić wszystkie kryteria i aspekty wymienione w załączniku III do dyrektywy 2011/92/UE?

V. Czy dyrektywa 2011/92/UE zezwala na to, w szczególności biorąc pod uwagę wymogi ochrony prawnej przewidziane w art. 11, aby ocena określona w pytaniu IV została przeprowadzona po raz pierwszy przez sąd odsyłający (w postępowaniu o wydanie pozwolenia i w ramach badania właściwości sądu), w którym to postępowaniu na podstawie przepisów prawa krajowego "społeczeństwu" przysługuje status strony jedynie w nadzwyczaj ograniczonym zakresie, zaś przeciwko orzeczeniu tego sądu członkowie "zainteresowanej społeczności" w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. d) i e) dyrektywy 2011/92/UE dysponują jedynie nadzwyczaj ograniczoną ochroną prawną? Czy dla odpowiedzi na to pytanie ma znaczenie, że zgodnie z prawem krajowym - poza możliwością ustalenia z urzędu - tylko podmiot występujący z wnioskiem o zatwierdzenie przedsięwzięcia, współdziałający organ lub rzecznik środowiska mogą żądać odrębnego ustalenia, czy dla danego przedsięwzięcia jest wymagane przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko?

VI. Czy w przypadku "przedsięwzięć inwestycyjnych na obszarach miejskich", o których mowa w pkt 10 lit. b) załącznika II do dyrektywy 2011/92/UE, dyrektywa ta zezwala, przed przeprowadzeniem lub obok przeprowadzenia koniecznej oceny oddziaływania na środowisko bądź przed zakończeniem oceny skutków dla środowiska w każdym konkretnym przypadku z osobna, w ramach której to oceny powinna zostać wyjaśniona konieczność dokonania oceny oddziaływania na środowisko, na wydanie pozwoleń na budowę dla poszczególnych robót budowlanych, które tworzą część projektu urbanistycznego jako całości, przy czym w ramach postępowania w sprawie pozwolenia na budowę nie jest dokonywana kompleksowa ocena skutków dla środowiska w rozumieniu dyrektywy 2011/92/UE, a społeczeństwu przysługuje jedynie ograniczony status strony?

¹ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. 2012, L 26, s. 1).

² Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2011/52/UE w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. 2014, L 124, s. 1).