Sprawa C-57/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 13 listopada 2015 r. w sprawach połączonych T-424/14 i T-425/14, ClientEarth/Komisja Europejska, wniesione w dniu 1 lutego 2016 r. przez ClientEarth.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.191.5

Akt nieoceniany

Wersja od: 30 maja 2016 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 13 listopada 2015 r. w sprawach połączonych T-424/14 i T-425/14, ClientEarth/Komisja Europejska, wniesione w dniu 1 lutego 2016 r. przez ClientEarth

(Sprawa C-57/16 P)

Język postępowania: angielski

(2016/C 191/08)

(Dz.U.UE C z dnia 30 maja 2016 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: (przedstawiciele: O. W. Brouwer, F. Heringa, J. Wolfhagen, advocaten)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

i. uchylenie wyroku Sądu z dnia 13 listopada 2015 r., którym Sąd:

- oddalił skargi wnoszącego odwołanie;

- obciążył wnoszącego odwołanie jego kosztami postępowania oraz kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

ii. obciążenie Komisji kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez ewentualnych interwenientów.

Zarzuty i główne argumenty

W ocenie wnoszącego odwołanie zaskarżony wyrok powinien zostać uchylony z następujących powodów:

Zarzut 1: Naruszenie prawa poprzez przyjęcie ogólnego domniemania w kontekście art. 4 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1049/2001 ¹ w odniesieniu do żądanych dokumentów.

Sąd naruszył prawo ze względu na:

i. błędne zastosowanie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości;

ii. nieuznanie, że art. 17 ust. 1-3 TEU nie stanowią podstawy prawnej dla przyjęcia takiego ogólnego domniemania;

iii. przyjęcie ogólnego domniemania w związku z nieujawnieniem żądanych dokumentów bez przeprowadzenia testu "rzeczywistej i konkretnej szkody";

iv. nieuznanie, że żądane dokumenty są nierozerwalnie związane z decyzją o wszczęciu albo niewszczęciu procesu legislacyjnego;

Zarzut 2: Naruszenie prawa poprzez niestwierdzenie, że w sprawie występuje nadrzędny interes publiczny.

Sąd naruszył prawo ze względu na:

i. nieuwzględnienie konkretnych interesów publicznych, na istnienie których powoływała się ClientEarth;

ii. uznanie, że późniejsze ujawnienie żądanych dokumentów wyklucza istnienie nadrzędnego interesu publicznego w ujawnieniu żądanych dokumentów;

iii. stwierdzenie, że ujawnienie innych dokumentów niż dokumenty żądane wyklucza istnienie nadrzędnego interesu publicznego w ujawnieniu żądanych dokumentów;

iv. nieuznanie, że reprezentowany przez ClientEarth interes ma charakter publiczny;

v. niezinterpretowanie powodów odmowy w sposób ścisły, mając na względzie publiczny interes w ujawnieniu dokumentów, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 1367/2006 ² ;

vi. nieuznanie interesu publicznego w poprawie dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sprawach związanych ze środowiskiem naturalnym.

¹ Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145, s. 43; sprostowania: Dz.U. 2010, L 271, s. 20; Dz.U. 2013, L 333, s. 83).

² Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264, s. 13).