Sprawa C-562/07: Skarga wniesiona w dniu 19 grudnia 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.64.22

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 marca 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 19 grudnia 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii

(Sprawa C-562/07)

(2008/C 64/33)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 8 marca 2008 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: R. Lyal i I. Martinez del Peral Cagigal, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii

Żądania strony skarżącej

– Stwierdzenie, że różnicując zyski kapitałowe uzyskane w Hiszpanii przez nierezydentów i rezydentów do dnia 31 grudnia 2006 r. Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 39 WE i 56 WE oraz art. 28 i 40 Porozumienia EOG.

– obciążenie Królestwa Hiszpanii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgodnie z ustawodawstwem hiszpańskim obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. opodatkowanie zysków kapitałowych nierezydentów podlegało skali proporcjonalnej 35 %, podczas gdy opodatkowanie rezydentów podlegało opodatkowaniu progresywnemu jeżeli aktywa kapitałowe pozostawały w ich posiadaniu przez okres krótszy niż rok, i proporcjonalnemu w wysokości 15 % jeżeli okres posiadania tych aktywów przekraczał rok. W konsekwencji obciążenie podatkowe nierezydentów było zawsze większe gdy sprzedawali swe aktywa po upływie roku od ich nabycia. W przypadku rozporządzenia aktywami w trakcie roku następującego po ich nabyciu, nierezydenci również podlegali większemu obciążeniu podatkowemu, chyba że średnia stopa mająca zastosowanie do podatników będących rezydentami przekraczała 35 % (co musiałoby oznaczać znaczne zyski kapitałowe).

Komisja uważa, że nie istnieje obiektywna różnica w sytuacji tych dwóch kategorii podatników co oznacza, że większe obciążenie podatkowe nierezydentów stanowi dyskryminację, która stanowi jednocześnie niezgodną z prawem przeszkodę dla swobodnego przepływu pracowników i swobodnego przepływu kapitału, o których stanowi art. 39 WE i art. 56 WE oraz art. 28 i 40 Porozumienia EOG.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.