Sprawa C-56/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 24 listopada 2011 r. w sprawie T-296/09 European Federation of Ink and Ink Cartridge Manufacturers (EFIM) przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 3 lutego 2012 r. przez European Federation of Ink and Ink Cartridge Manufacturers (EFIM).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.118.11/3

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 kwietnia 2012 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 24 listopada 2011 r. w sprawie T-296/09 European Federation of Ink and Ink Cartridge Manufacturers (EFIM) przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 3 lutego 2012 r. przez European Federation of Ink and Ink Cartridge Manufacturers (EFIM)

(Sprawa C-56/12 P)

(2012/C 118/18)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 21 kwietnia 2012 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: European Federation of Ink and Ink Cartridge Manufacturers (EFIM) (przedstawiciel: D. Ehle, Rechtsanwalt)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Lexmark International Technology SA

Żądania wnoszącej odwołanie

– Uchylenie w całości wyroku Sądu z dnia 24 listopada 2011 r. w sprawie T-296/09 oraz rozstrzygnięcie co do istoty znajdującego się u podstaw tego wyroku sporu prawnego;

– Uwzględnienie żądań sformułowanych w pierwszej instancji i tym samym stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej K(2009) 4125 z dnia 20 maja 2009 r. w postępowaniu na podstawie art. 82 WE (art. 102 TFUE);

– Obciążenie Komisji i Lexmark International Technology S.A. kosztami postępowania obu instancji.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi pięć zarzutów przeciwko wyrokowi Sądu z dnia 24 listopada 2011 r. Dotyczą one błędnego pod względem prawnym zaprzeczenia interesu unijnego oraz priorytetowego charakteru dochodzenia w przedmiocie kartelu w decyzji Komisji z dnia 20 maja 2009 r.

Po pierwsze, Sąd niezgodnie z prawem nie stwierdził nieważności decyzji Komisji w zakresie, w jakim uznano w niej dowód kolektywnej i indywidualnej rynkowej dominacji producentów drukarek atramentowych względem podporządkowanego rynku kardridżów i atramentu za mało wiarygodny.

Po drugie, wnosząca odwołanie kwestionuje niezgodne z prawem zaprzeczenie prawdopodobieństwa dowodu pozycji dominującej producentów drukarek na ich rynkach kardridżów.

Po trzecie, Sąd dokonał błędnej kwalifikacji pod względem prawnym znaczenia kryterium o priorytetowym charakterze, istotnego z punktu widzenia decyzji o otwarciu dochodzenia. Ponadto Sąd błędnie nie dokonał stwierdzenia, że Komisja w zaskarżonej decyzji naruszyła ciążący na niej obowiązek uzasadnienia odnośnie do rozważenia kryterium znaczenia, wagi i kontynuacji bezprawnego działania.

Po czwarte, wnosząca odwołanie podnosi, że wyrok w związku z oceną prawną rozstrzygnięcia Komisji co do rozważenia pod kątem błędnego skorzystania ze swobodnego uznania wykazuje naruszenie prawa poprzez brak stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji, pomimo odmowy przez Komisję bez uzasadnienia wszczęcia dochodzenia pod pretekstem złożonego charakteru oraz nieproporcjonalnych zasobów.