Sprawa C-559/15: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 3 listopada 2015 r. - Onix Asigurări SA/Istituto per la Vigilanza Sulle Assicurazioni (Ivass).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.38.22/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 1 lutego 2016 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato (Włochy) w dniu 3 listopada 2015 r. - Onix Asigurări S A/Istituto per la Vigilanza Sulle Assicurazioni (Ivass)

(Sprawa C-559/15)

Język postępowania: włoski

(2016/C 038/33)

(Dz.U.UE C z dnia 1 lutego 2016 r.)

Sąd odsyłający

Consiglio di Stato

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Onix Asigurări SA

Strona pozwana: Istituto per la Vigilanza Sulle Assicurazioni (Ivass)

Pytanie prejudycjalne

Czy prawo wspólnotowe, a w szczególności art. 40 ust. 6 dyrektywy 92/49/EWG ¹ , komunikat Komisji dotyczący interpretacji 2000/C/43/03 - pkt 5 oraz wspólnotowa zasada home country control sprzeciwiają się przyjętej w orzecznictwie wykładni (dotyczącej art. 193 ust. 4 codice delle assicurazioni private [kodeksu ubezpieczeń prywatnych], zatwierdzonego dekretem ustawodawczym z dnia 7 września 2005 r. nr 209, podzielanej przez sąd odsyłający), zgodnie z którą organ nadzoru przyjmującego państwa, w którym zakład ubezpieczeń korzysta ze swobody świadczenia usług może, w trybie pilnym w celu ochrony interesów ubezpieczonych i podmiotów mających prawo do świadczeń z tytułu ubezpieczenia, wydawać nakazy zaprzestania, na mocy których zakazuje w szczególności zawierania nowych umów na terytorium przyjmującego państwa, których podstawą jest niespełnienie podmiotowej przesłanki koniecznej w celu wydania zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, a w szczególności przesłanki dotyczącej nienagannej reputacji, która to przesłanka nie była spełniona lub przestaje być spełniona, zgodnie z oceną przyjętą w ramach swobodnego uznania?

¹ Dyrektywa Rady 92/49/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do ubezpieczeń bezpośrednich innych niż ubezpieczenia na życie oraz zmieniająca dyrektywy 73/239/EWG i 88/357/EWG (trzecia dyrektywa w sprawie ubezpieczeń innych niż ubezpieczenia na życie) (Dz.U. L 228, s. 1).