Sprawa C-559/08 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (ósma izba) wydanego w dniu 26 listopada 2008 r. w sprawie T-100/06 Deepak Rajani (Dear!Net Online) przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 9 lutego 2009 r. przez Deepaka Rajaniego (Dear!Net Online).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.82.10/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 4 kwietnia 2009 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (ósma izba) wydanego w dniu 26 listopada 2008 r. w sprawie T-100/06 Deepak Rajani (Dear!Net Online) przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 9 lutego 2009 r. przez Deepaka Rajaniego (Dear!Net Online)

(Sprawa C-559/08 P)

(2009/C 82/19)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 4 kwietnia 2009 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Deepak Rajani (Dear!Net Online) (przedstawiciel: A. Kockläuner, Rechtsanwalt)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Artoz-Papier AG

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie w całości wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 26 listopada 2008 r. w sprawie T-l00/06;

– obciążenie OHIM kosztami postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie wnosi o uchylenie zaskarżonego wyroku na następujących podstawach:

– Sąd Pierwszej Instancji, oddalając pierwszy z zarzutów, dokonał niewłaściwej wykładani art. 43 ust. 2 i 3 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (rozporządzenia nr 40/94) w związku z art. 4 ust. 1 porozumienia madryckiego;

– Sąd Pierwszej Instancji, oddalając pierwszy z zarzutów, naruszył art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana) oraz art. 6 w związku z art. 14 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC);

– Sąd Pierwszej Instancji, oddalając pierwszy z zarzutów, naruszył art. 10 dyrektywy 89/104 (WE)⁽¹⁾ w związku z art. 1 dyrektywy 89/104 (WE);

– Sąd Pierwszej Instancji, oddalając drugi z zarzutów, naruszył art. 79 rozporządzenia nr 40/94 poprzez nieuwzględnienie, że wnoszący sprzeciw działał w złej wierze;

– Sąd Pierwszej Instancji, oddalając drugi z zarzutów, mylnie uznał, że rozpatrywane znaki towarowe są łudząco podobne, i tym samym naruszył art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94;

– Sąd Pierwszej Instancji, oddalając drugi z zarzutów, naruszył art. 135 § 4 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji poprzez nieuwzględnienie środków dowodowych w postaci załączników do wniesionej przed ten sąd skargi;

– Sąd Pierwszej Instancji, oddalając drugi z zarzutów, naruszył art. 49 i 50 w związku z art. 220 Traktatu o Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana);

– Sąd Pierwszej Instancji, oddalając drugi z zarzutów, nie uwzględnił faktu, że OHIM nadużył swoich uprawnień.

______

⁽¹⁾ Pierwsza dyrektywa Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. L 40, s. 1).