Sprawa C-558/08: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy) w dniu 17 grudnia 2008 r. - Portakabin Limited i Portakabin B.V. przeciwko Primakabin B.V..

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.55.10/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 marca 2009 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy) w dniu 17 grudnia 2008 r. - Portakabin Limited i Portakabin B.V. przeciwko Primakabin B.V.

(Sprawa C-558/08)

(2009/C 55/17)

(Dz.U.UE C z dnia 7 marca 2009 r.)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd krajowy

Hoge Raad der Nederlanden.

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strony skarżące: Portakabin Limited i Portakabin B.V.

Strona pozwana: Primakabin B.V.

Pytania prejudycjalne

1) a) Gdy przedsiębiorca, który handluje różnymi towarami lub usługami (zwany dalej "autorem ogłoszenia") korzysta z możliwości podania u operatora wyszukiwarki hasła [w przypadku reklamy przez internet można skorzystać z możliwości odpłatnego zgłoszenia tzw. haseł w programach wyszukujących takich jak Google. Gdy takie hasło zostanie wpisane do wyszukiwarki, pojawia się skierowanie na stronę internetową autora ogłoszenia bądź lista znalezionych stron bądź ogłoszenie po prawej stronie strony z wynikami z tytułem "linki sponsorowane"], które jest identyczne jak znak towarowy zarejestrowany przez inną osobę (zwaną dalej "właścicielem znaku towarowego") dla podobnych towarów lub usług, a podane hasło - co nie jest widoczne dla użytkownika wyszukiwarki - prowadzi do tego, że ten użytkownik internetowy, który wpisuje to słowo, na liście wyników operatora wyszukiwarki znajduje odniesienie do strony internetowej autora ogłoszenia, to czy stanowi to używanie przez tego autora ogłoszenia zarejestrowanego znaku towarowego w rozumieniu art. 5 ust. 1 lit. a) dyrektywy 89/104/EWG⁽¹⁾?

b) Czy stanowi przy tym różnicę, czy to odniesienie jest wymienione

– na ogólnej liście znalezionych stron, lub

– w części ogłoszeń oznaczonej jako taka?

c) Czy stanowi przy tym różnicę,

– czy autor ogłoszenia już przy informacji o odniesieniu na stronie internetowej operatora wyszukiwarki faktycznie oferuje towary lub usługi, które są identyczne z towarami lub usługami, dla których jest zarejestrowany znak towarowy, lub

– czy autor ogłoszenia na własnej stronie internetowej, na którą może być przekierowany (hiperłącze) użytkownik internetowy [o którym mowa w pytaniu pierwszym lit. a)], faktycznie oferuje towary lub usługi, które są identyczne z towarami lub usługami, dla których jest zarejestrowany znak towarowy?

2) Jeżeli i w zakresie w jakim na pytanie pierwsze zostanie udzielona odpowiedź twierdząca: czy art. 6 dyrektywy, w szczególności art. 6 ust. 1 lit. b) i c) może wtedy prowadzić do tego, że właściciel znaku towarowego nie może zakazać używania, o którym mowa w pytaniu pierwszym, a jeżeli tak, to w jakich okolicznościach?

3) W zakresie w jakim na pytanie pierwsze zostanie udzielona odpowiedź twierdząca: czy art. 7 dyrektywy ma zastosowanie, gdy oferta autora ogłoszenia dotyczy, jak opisano w pytaniu pierwszym, towarów, które zostały wprowadzone do obrotu na terytorium Wspólnoty pod opisanym w pytaniu pierwszym znakiem towarowym właściciela znaku lub za jego zgodą?

4) Czy odpowiedzi udzielone na powyższe pytania dotyczą także zarejestrowanych przez autora reklamy haseł, o których mowa w pytaniu pierwszym, w których ten znak towarowy jest świadomie podawany z drobnymi błędami w pisowni, przez co możliwości wyszukiwania przez społeczność korzystającą z internetu stają się bardziej celowe, gdy się przyjmie, że znak towarowy na stronie internetowej klienta jest podawany prawidłowo?

5) Jeżeli i w zakresie w jakim odpowiedź na powyższe pytania prowadzi do tego, że nie ma miejsca używanie znaku towarowego w rozumieniu art. 5 ust. 1 dyrektywy: czy państwa członkowskie mogą wówczas w odniesieniu do używania haseł takich, jakie są przedmiotem tej sprawy, na podstawie art. 5 ust. 5 dyrektywy według przepisów obowiązujących w tych państwach w zakresie ochrony przed korzystaniem ze znaku w innych celach niż odróżnianie towarów lub usług, przyznać ochronę przed korzystaniem z tego znaku, przez co zdaniem sądów tych państw członkowskich charakter odróżniający lub renoma znaku towarowego byłyby w niedozwolony sposób wykorzystywane lub naruszone, czy też w tym przypadku sądy krajowe obowiązują ograniczenia prawa wspólnotowego związane z odpowiedziami na powyższe pytania?

______

⁽¹⁾ Pierwsza dyrektywa Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. L 40, s. 1).