Sprawa C-550/07 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (pierwsza izba) wydanego w dniu 17 września 2007 r. w sprawie T-253/03 Akzo Nobel Chemicals Ltd i Akcros Chemicals Ltd przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 8 grudnia 2007 r.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.37.19/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 9 lutego 2008 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (pierwsza izba) wydanego w dniu 17 września 2007 r. w sprawie T-253/03 Akzo Nobel Chemicals Ltd i Akcros Chemicals Ltd przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 8 grudnia 2007 r.

(Sprawa C-550/07 P)

(2008/C 37/28)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 9 lutego 2008 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Akzo Nobel Chemicals Ltd i Akcros Chemicals Ltd (przedstawiciele: adwokaci C. Swaak, M. Mollica i M. van der Woude)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich, Council of the Bars and Law Societies of the European Union, Algemene Raad van de Nederlandse Orde van Advocaten, Asso-ciation européenne des juristes d'entreprise (AEJE), American Corporate Counsel Association (ACCA) - European Chapter, International Bar Association

Żądania wnoszących odwołanie

Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:

– uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 17 września 2007 r. w sprawie T-253/03 w zakresie, w jakim oddalił on żądanie dotyczące ochrony poufności informacji wymienianych z prawnikiem wewnętrznym Akzo Nobel;

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 8 maja 2003 r. w sprawie odrzucenia wniosku, w zakresie w jakim zawiera odmowę zwrotu korespondencji elektronicznej z prawnikiem wewnętrznym Akzo Nobel (dokumenty należące do serii B);

– obciążenie Komisji kosztami postępowania odwoławczego i postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji w zakresie, w jakim dotyczą zarzutu podniesionego w ramach niniejszego odwołania.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie utrzymują, że oddalając wymienione żądanie Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo wspólnotowe. W szczególności podnoszą, że ściśle kierując się częściową i literalną wykładnią poszczególnych punktów wyroku w sprawie 155/79 AM&S Europe przeciwko Komisji(1) Sąd:

1. dokonał niewłaściwej wykładni zasady ochrony poufności informacji wymienianych między adwokatem a klientem opisanej w wyroku w sprawie AM&S, naruszając tym samym zasadę równości (sekcja B);

2. tytułem żądania ewentualnego - że odmawiając dokonania ponownej wykładni zasady ochrony poufności informacji wymienianych między adwokatem a klientem w świetle znaczących zmian na płaszczyźnie prawnej - naruszył ogólne zasady ochrony prawa do obrony i pewności prawa (sekcja C) oraz

3. tytułem dalszego żądania ewentualnego - naruszył art. 5 WE (zasadę powierzenia kompetencji) i zasadę krajowej autonomii proceduralnej (sekcja D).

______

(1) Wyrok z dnia 18 maja 1982 r., (Rec. str. 1575).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.