Sprawa C-547/17 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 20 lipca 2017 r. w sprawie T-612/15, Basic Net / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (Przedstawienie trzech wertykalnych pasków), wniesione w dniu 18 września 2017 r. przez Basic Net SpA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.13.4

Akt nienormatywny
Wersja od: 15 stycznia 2018 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 20 lipca 2017 r. w sprawie T-612/15, Basic Net / Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (Przedstawienie trzech wertykalnych pasków), wniesione w dniu 18 września 2017 r. przez Basic Net SpA
(Sprawa C-547/17 P)

Język postępowania: włoski

(2018/C 013/04)

(Dz.U.UE C z dnia 15 stycznia 2018 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Basic Net SpA (przedstawiciel: adwokat D. Sindico)

Druga strona postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej

Żądania wnoszącego odwołanie

-
tytułem głównym, uchylenie zaskarżonego wyroku, wydanie ostatecznego orzeczenia w sprawie i uwzględnienie w całości lub w części zarzutów i żądań w ramach niniejszej skargi oraz dowodów i dokumentów przedstawionych w ramach wcześniejszego postępowania;
-
pomocniczo, uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd w celu uwzględnienia w całości lub w części zarzutów i argumentów w ramach niniejszej skargi oraz dowodów i dokumentów przedstawionych w ramach wcześniejszego postępowania;
-
w każdym razie obciążenie EUIPO kosztami postępowania (przed Sądem i przed Trybunałem Sprawiedliwości).

Zarzuty i główne argumenty

1.
Naruszenie art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 207/2009

Sąd stwierdził brak wystarczających dowodów na posiadanie charakteru odróżniającego nabytego w następstwie używania i oddalił skargę, nie podając żadnych powodów, dla których ustalona i uznana zdolność odróżniająca byłaby niewystarczająca i nie mogła zatem pozwolić na rejestrację zgłoszonego znaku towarowego.

Zaskarżony wyrok jest wadliwy z uwagi na brak uzasadnienia i jest sprzeczny z tym przepisem, ponieważ przesłanki rejestracji znaku są takie, że przedstawienie oznaczenia ma być jasne, precyzyjne, samo w sobie wystarczające lub łatwo dostępne, zrozumiałe, trwałe i obiektywne.

2.
Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 - Charakter wewnętrznie odróżniający i dopuszczający rejestrację oznaczenia, którego rejestracji odmówiono

Na etapie wcześniejszego postępowania nie dokonano kompleksowego i spójnego badania złożonej dokumentacji, a ustalenia Sądu nie są zgodne ani z literą, ani z duchem przepisów i wcześniejszymi decyzjami EUIPO czy orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości. W szczególności, Izba Odwoławcza EUIPO nie dokonała ogólnej oceny dowodów i ograniczyła się do ich indywidualnej analizy, bez rozpatrywania ich jako całości, z naruszeniem przepisów art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

3.
Nieuwzględnienie wcześniejszego unijnego znaku towarowego nr 3971561 wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie podnosi ponadto, że EUIPO i Sąd powinny były rozważyć podstawy (to znaczy uznając te decyzje nie za wiążące precedensy, lecz za znaki towarowe dopuszczone na podstawie prawnego uznania ich dopuszczalności rejestracji), które doprowadziły do rejestracji wspólnotowego znaku towarowego nr 003971561, którego właścicielem jest również wnosząca odwołanie w odniesieniu do tych samych towarów, opatrzonych oznaczeniem bardzo podobnym do oznaczenia, którego rejestracji odmówiono.

4.
Nieuwzględnienie innych znaków towarowych zarejestrowanych jako "połączenie kolorów"

Na wcześniejszych etapach postępowania przywoływano inne wspólnotowe znaki towarowe, z których wszystkie stanowią niezwykle ważne precedensy w niniejszej sprawie.

Odmowa rejestracji w stosunku do zgłoszonego znaku towarowego nie wydaje się zatem zasadna, by nie powiedzieć całkowicie nieuzasadniona, i stanowi naruszenie prawa, w szczególności jeżeli uważa się, że orzecznictwo nie stanowi jedynie wiążących decyzji, ale wyraża zasady prawa potwierdzone kilkakrotnie przez EUIPO i Sąd.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.