Sprawa C-542/13: Mohamed M’Bodj v. État belge (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.65.12/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 lutego 2015 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 18 grudnia 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour constitutionnelle - Belgia) - Mohamed M'Bodj/État belge

(Sprawa C-542/13) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 19 ust. 2 - Dyrektywa 2004/83/WE - Minimalne normy dotyczące warunków przyznania statusu uchodźcy lub statusu ochrony uzupełniającej - Osoba kwalifikująca się do ochrony uzupełniającej - Artykuł 15 lit. b) - Tortury lub niehumanitarne lub poniżające traktowanie lub karanie wnioskodawcy w państwie pochodzenia - Artykuł 3 - Bardziej korzystne przepisy - Wnioskodawca cierpiący na poważną chorobę - Brak odpowiedniego leczenia dostępnego w państwie pochodzenia - Artykuł 28 - Opieka społeczna - Artykuł 29 - Opieka zdrowotna)

Język postępowania: francuski

(2015/C 065/16)

(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2015 r.)

Sąd odsyłający

Cour constitutionnelle

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Mohamed M'Bodj

Strona pozwana: État belge

Sentencja

Artykuły 28 i 29 dyrektywy Rady 2004/83/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych norm dla kwalifikacji i statusu obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako uchodźców lub jako osoby, które z innych względów potrzebują międzynarodowej ochrony, oraz zawartości przyznawanej ochrony w związku z art. 2 lit. e), art. 3, 15 i 18 tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie nie jest zobowiązane do umożliwienia korzystania z opieki społecznej i opieki zdrowotnej, przewidzianych przez te artykuły, obywatelowi państwa trzeciego uprawnionemu do przebywania na terytorium tego państwa członkowskiego na podstawie ustawodawstwa krajowego - takiego jak rozpatrywane w postępowaniu głównym - przewidującego udzielenie zezwolenia na pobyt we wspomnianym państwie członkowskim cudzoziemcowi, który cierpi na chorobę stanowiącą rzeczywiste ryzyko dla jego życia lub nienaruszalności cielesnej lub rzeczywiste ryzyko niehumanitarnego lub poniżającego traktowania, w przypadku gdy brak jest odpowiedniego leczenia w państwie pochodzenia tego cudzoziemca lub w państwie trzecim, w którym przebywał uprzednio, jeżeli nie chodzi o celowe pozbawienie wspomnianego cudzoziemca opieki w tymże państwie.

¹ Dz.U. C 367 z 14.12.2013.