Sprawa C-540/07: Skarga wniesiona w dniu 19 grudnia 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.37.17/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 lutego 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 19 grudnia 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-540/07)

(2008/C 37/24)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 9 lutego 2008 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: R. Ryal i A. Aresu, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie, że utrzymując w mocy system opodatkowania obciążający dywidendy wypłacane przez spółki z siedzibą w innych państwach członkowskich i państwach członkach Europejskiego Obszaru Gospodarczego w większym stopniu niż system obowiązujący w zakresie dywidend krajowych, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 56 WE i art. 40 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym dotyczącego swobodnego przepływu kapitału między państwami członkowskimi oraz między państwami członkami tego porozumienia, oraz zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 31 tego porozumienia dotyczącego swobody działalności gospodarczej w państwach członkach tego porozumienia;

– obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja odnosi się do włoskiego ustawodawstwa obowiązującego w tej dziedzinie, które ma również charakter konwencyjny i które poddaje wypłatę dywidend spółkom, które nie są włoskie (to znaczy dywidend wychodzących) opodatkowaniu wyraźnie mniej korzystnemu niż opodatkowanie wypłaty dywidend na rzecz spółek włoskich (to znaczy dywidend krajowych).

Zdaniem Komisji Europejskiej ustawodawstwo takie - do którego reformy rząd włoski się przygotowuje - wydaje się być sprzeczne z zasadą swobodnego przepływu kapitału, jako że ma ono negatywny skutek dla zysków i decyzji inwestycyjnych niebędących rezydentami wspólników spółek włoskich, czyniąc jednocześnie gromadzenie kapitału za granicą trudniejszym dla tych włoskich spółek. Należy zatem stwierdzić oczywiste naruszenie art. 56 WE, który zakazuje wszelkich ograniczeń swobodnego przepływu kapitału między państwami członkowskimi oraz art. 40 porozumienia o EOG, który w analogiczny sposób ustanawia tę samą swobodę między państwami członkami tego porozumienia.

Ponadto zdaniem Komisji Europejskiej ustawodawstwo takie może również być sprzeczne ze swobodą działalności gospodarczej uregulowaną w art. 31 porozumienia o EOG, jako że może być również stosowane do udziałów kontrolnych we włoskich spółkach spółek z siedzibami w państwach członkach tego porozumienia, do których nie ma zastosowania zharmonizowany system podatkowy dyrektywy 90/435/EWG⁽¹⁾.

Podczas postępowania w przedmiocie uchybienia Komisja Europejska miała możliwość zbadania argumentów Republiki Włoskiej podniesionych celem uzasadnienia tego ustawodawstwa, która oceniała, że nie mogły one prowadzić do tego celu. Jednak rząd włoski zgłosił wolę zreformowania tego ustawodawstwa celem uczynienia go zgodnym z prawem wspólnotowym: skarga, która została wniesiona, może zdaniem Komisji, przyspieszyć ten proces reformowania.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 225 z 20 sierpnia 1990 r. str. 6.