Sprawa C-54/05: Skarga wniesiona w dniu 9 lutego 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Finlandii.
Dz.U.UE.C.2005.93.11/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-54/05)
(2005/C 93/21)
(Język postępowania: fiński)
(Dz.U.UE C z dnia 16 kwietnia 2005 r.)
W dniu 9 lutego 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez M. van Beek i M. Huttunen, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Republice Finlandii.
Komisja Wspólnot Europejskich wnosi do Trybunału o:
1. stwierdzenie, że Republika Finlandii uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 28 WE i 30 WE wymagając zezwolenia tranzytowego dla pojazdów mechanicznych, które są zgodnie z prawem zarejestrowane i użytkowane w innym Państwie Członkowskim;
2. obciążenie Republiki Finlandii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty:
Zgodnie z obowiązującym w Finlandii rozporządzeniem 1598/1995 dotyczącym rejestracji pojazdów mechanicznych, osoba mająca w Finlandii stałe miejsce zamieszkania jest zobowiązana do uzyskania tymczasowego zezwolenia tranzytowego w przypadku przywozu pojazdu mechanicznego lub jego tranzytu do innego Państwa Członkowskiego lub do państwa trzeciego przez Finlandię dla pojazdu uprzednio prawidłowo zarejestrowanego i ubezpieczonego w innym Państwie Członkowskim. Tym samym osoba mająca stałe miejsce zamieszkania w Finlandii nie może bez zezwolenia tranzytowego użytkować w Finlandii pojazdu uprzednio prawidłowo zarejestrowanego i ubezpieczonego w innym Państwie Członkowskim. Aby otrzymać zezwolenie tranzytowe, osoba zamieszkała w Finlandii, która dokonuje przywozu pojazdu zarejestrowanego w innym Państwie Członkowskim, musi zatrzymać się na przejściu granicznym, gdzie może złożyć wniosek o wydanie zezwolenia tranzytowego i wnieść za nie opłaty. Nie jest możliwe korzystanie z pojazdu w Finlandii przed wydaniem zezwolenia tranzytowego. Zezwolenie tranzytowe jest wydawane zasadniczo na okres siedmiu dni, w ciągu którego importer pojazdu musi go zarejestrować w fińskim rejestrze pojazdów mechanicznych, jeżeli zamierza go użytkować nie tylko w ramach tymczasowego zezwolenia tranzytowego.
Zgodnie z art. 28 WE ograniczenia ilościowe w przywozie oraz wszelkie środki o skutku równoważnym są zakazane między Państwami Członkowskimi.
Ponieważ osoba zamieszkała w Finlandii w przypadku przywozu pojazdu mechanicznego zarejestrowanego w innym Państwie Członkowskim lub jego tranzytu do innego Państwa Członkowskiego lub do państwa trzeciego przez Finlandię musi zatrzymać się na granicy fińskiej aby złożyć wniosek o wydanie zezwolenia tranzytowego dla tego pojazdu, pojazd ten podlega systematycznym kontrolom granicznym, które jednoznacznie wykazują cechy ograniczeń ilościowych w przywozie lub środków o skutku równoważnym w rozumieniu art. 28 WE.
Republika Finlandii nie udowodniła, że jedynym środkiem zagwarantowania skutecznych kontroli skarbowych jest zastosowanie tej regulacji tranzytowej, która w praktyce oznacza, że każdy, kto ma w Finlandii stałe miejsce zamieszkania, zasadniczo jest zobowiązany do spełniania szczególnych formalności granicznych, tj. musi zatrzymać się na najbliższym przejściu granicznym i złożyć wniosek o wydanie zezwolenia tranzytowego nie mając prawnie uzasadnionej pewności, że pojazd prawidłowo zarejestrowany, ubezpieczony i zbadany pod względem technicznym w innym Państwie Członkowskim może być użytkowany w Finlandii. Takie systematyczne formalności graniczne stanowią zasadnicze ograniczenie swobody przepływu towarów.
Gdyby Trybunał Wspólnot Europejskich zajął stanowisko, że regulacja dotycząca zezwolenia tranzytowego jest ogólnie uzasadniona na podstawie art. 30 WE (co zdaniem Komisji nie jest słuszne), przewidziany w rozporządzeniu siedmiodniowy okres ważności jest w każdym razie nieproporcjonalnie krótki.
Na podstawie powyższych rozważań Komisja jest zdania, że regulacja dotycząca zezwolenia tranzytowego według fińskiego rozporządzenia 1598/1995 jest niezgodna z art. 28 WE i 30 WE. Gdyby Trybunał zajął stanowisko, że regulacja ta jest ogólnie uzasadniona na podstawie art. 30 WE, to w każdym razie siedmiodniowy okres ważności zezwolenia tranzytowego jest niezgodny z art. 28 WE i 30 WE.