Sprawa C-530/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof (Austria) w dniu 8 października 2013 r. - Leopold Schmitzer przeciwko Bundesministerin für Inneres.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.15.3/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 18 stycznia 2014 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof (Austria) w dniu 8 października 2013 r. - Leopold Schmitzer przeciwko Bundesministerin für Inneres

(Sprawa C-530/13)

(2014/C 15/04)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 18 stycznia 2014 r.)

Sąd odsyłający

Verwaltungsgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Leopold Schmitzer

Strona pozwana: Bundesministerin für Inneres

Pytania prejudycjalne

1) Czy przy wstępnym założeniu nienaruszania art. 52 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "KPP") i art. 6 dyrektywy Rady 2000/78/WE ¹ z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (zwanej dalej "dyrektywą") ma miejsce (bezpośrednia) dyskryminacja ze względu na wiek w rozumieniu art. 21 KPP bądź art. 2 ust. 1 i ust. 2 lit. a) dyrektywy, jeżeli przy okazji wprowadzenia niedyskryminującego systemu awansów do wyższej grupy zaszeregowania płacowego dla urzędników z krótkim stażem pracy dyskryminowany na podstawie dawnego stanu prawnego (poprzez wyłączenie możliwości zaliczenia okresów sprzed ukończenia 18 roku życia w celu awansu) urzędnik z długim stażem pracy może wprawdzie na wniosek przejść do nowego systemu i tym samym spowodować obliczenie w niedyskryminujący sposób daty odniesienia dla potrzeb awansu, jednakże pozytywne rozpatrzenie takiego wniosku na podstawie prawa krajowego skutkuje tym, iż z powodu przewidzianego w nowym systemie wolniejszego awansowania mimo obliczenia korzystniejszej daty odniesienia dla potrzeb awansu, jego pozycja w zakresie płac (a tym samym w końcowym efekcie należne mu wynagrodzenie) nie zwiększa się w takim wymiarze, że uzyska on takie samo zaszeregowanie jak uprzywilejowany w dyskryminujący sposób na podstawie dawnego stanu prawnego urzędnik z długim stażem pracy (nie mogący wprawdzie wykazać okresów sprzed ale za to po ukończeniu 18 roku życia, które na podstawie dawnego stanu prawnego zostały mu już zaliczone), a który nie zamierza skorzystać z opcji przejścia do nowego systemu?

2) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej, czy urzędnik - przy braku uzasadnienia w rozumieniu art. 52 ust. 1 KPP bądź art. 6 dyrektywy (zobacz odnośnie do tej kwestii w szczególności kolejne pytanie 3) - może powołać się na możliwość bezpośredniego zastosowania art. 21 KPP bądź art. 2 dyrektywy w ramach postępowania o ustalenie zaszeregowania płacowego także wówczas, gdy na skutek złożenia odpowiedniego wniosku uzyskał on już korzystniejsze ustalenie daty odniesienia dla potrzeb awansu w nowym systemie?

3) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie, czy jest uzasadnione w rozumieniu art. 52 ust. 1 KPP bądź art. 6 dyrektywy, z uwagi na ekonomikę funkcjonowania administracji, ochronę praw nabytych bądź ochronę zaufania, utrzymanie nadal, przy okazji wprowadzenia niedyskryminującego systemu dla urzędników z krótkim stażem pracy, rozróżnienia odnośnie do zaszeregowania płacowego pomiędzy nie przechodzącymi do nowego systemu uprzywilejowanymi urzędnikami z długim stażem pracy z jednej strony, a mimo przejścia nadal gorzej traktowanymi urzędnikami z długim stażem pracy z drugiej strony jako zjawiska przejściowego, nawet gdy:

a) ustawodawca krajowy stanowiąc przepisy dotyczące awansu nie jest związany koniecznością uzyskania zgody stron układów zbiorowych i musi się wyłącznie poruszać w ramach konstytucyjnych granic ochrony zaufania, która nie wymaga pełnej ochrony praw nabytych w sensie pełnego utrzymania dawnego systemu w stosunku do uprzywilejowanych urzędników z długim stażem pracy, którzy nie wybierają opcji przejścia;

b) ustawodawcy krajowemu w tym kontekście wolno było wybierać ustanowienie równości w grupie urzędników z długim stażem pracy poprzez zaliczenie okresów również sprzed ukończenia 18 roku życia przy utrzymaniu poprzednich zasad awansu w odniesieniu do dyskryminowanych wówczas urzędników z długim stażem pracy;

c) związane z tym nakłady administracyjne w związku z oczekiwaną znaczną ilością wniosków byłoby wprawdzie znaczące, jednakże w zakresie kosztów nie osiągnęłyby nawet w przybliżeniu łącznej kwoty wynagrodzeń utraconych przez gorzej traktowanych urzędników w stosunku do urzędników uprzywilejowanych, a także wynagrodzeń, które utracą oni w przyszłości;

d) okres przejściowy utrzymywania nierównego traktowania w ramach grupy urzędników z długim stażem pracy będzie trwał przez wiele dziesięcioleci i będzie obejmował przez bardzo długi okres czasu (wskutek generalnego "wstrzymania zatrudniania" nowych urzędników w służbie publicznej) znaczną większość urzędników;

e) nastąpiło wprowadzenie systemu z mocą wsteczną, co na niekorzyść urzędnika naruszało korzystniejszy dla niego stan prawny, który miał zostać wprowadzony przy uwzględnieniu prymatu prawa unijnego w każdym razie w okresie między 1 stycznia 2004 r. a 30 sierpnia 2010 r. i o którego zastosowanie do swojego przypadku urzędnik wnioskował już przed wejściem w życie nowelizacji?

W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie 1 lub 2 lub udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 3: 

4)

a) Czy uregulowanie ustawowe, przewidujące w okresach zatrudnienia na początku drogi zawodowej dłuższe okresy awansowania i z tego powodu utrudniające awans do kolejnej grupy zaszeregowania płacowego, stanowi pośrednie nierówne traktowanie ze względu na wiek?

b) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej, czy uregulowanie to jest w aspekcie niewielkiego doświadczenia zawodowego na początku drogi zawodowej właściwe i konieczne?

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 3:

5)

a) Czy uregulowanie ustawowe, które zalicza "pozostałe okresy" do trzech lat w całości i dalsze trzy lata w połowie, stanowi dyskryminację ze względu na wiek także wtedy, gdy te okresy nie stanowiły okresów nauki szkolnej ani zdobywania doświadczenia zawodowego?

b) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej czy jest ono usprawiedliwione by uniknąć pogorszenia zaszeregowania płacowego tych urzędników (w sposób oczywisty rozumiani są tu także urzędnicy z krótkim stażem pracy) którzy nie mają odpowiednich podlegających zaliczeniu okresów sprzed ukończenia 18 roku życia, mimo że zasada zaliczania dotyczy również pozostałych okresów po ukończeniu 18 roku życia?

6) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 4 a) i przeczącej na pytanie 4 b) oraz równoczesnej odpowiedzi twierdzącej na pytanie 3 lub przy udzieleniu odpowiedzi twierdzącej na pytanie 5 a) i odpowiedzi przeczącej na pytanie 5 b):

Czy następujące wówczas dyskryminujące aspekty nowej regulacji prawnej będą skutkowały tym, że nierówne traktowanie w odniesieniu do urzędników z długim stażem pracy nie będzie już uzasadnione jako zjawisko przejściowe?

¹ Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy; Dz.U. L 303, s. 16.