Sprawa C-53/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 15 listopada 2018 r. w sprawie T-399/11 RENV, Banco Santander i Santusa/Komisja, wniesione w dniu 25 stycznia 2019 r. przez Banco Santander, S.A. i Santusa Holding, S.L.
Dz.U.UE.C.2019.112.32
Akt nienormatywnyOdwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 15 listopada 2018 r. w sprawie T-399/11 RENV, Banco Santander i Santusa/Komisja, wniesione w dniu 25 stycznia 2019 r. przez Banco Santander, S.A. i Santusa Holding, S.L.
(Sprawa C-53/19 P)
(2019/C 112/38)
(Dz.U.UE C z dnia 25 marca 2019 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Banco Santander, S.A. i Santusa Holding, S.L. (przedstawiciele: J. Buendía Sierra, E. Abad Valdenebro, R. Calvo Salinero i A. Lamadrid de Pablo, adwokaci)
Interwenienci popierający żądania skarżącej w pierwszej instancji: Królestwo Hiszpanii, Republika Federalna Niemiec i Irlandia
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania strony wnoszącej odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
W dniu 15 listopada 2018 r. Sąd wydał będący przedmiotem niniejszego odwołania wyrok T-399/10 RENV, Banco Santander, S.A. i Santusa Holding, S.L./Komisja 1 . W wyroku tym Sąd oddalił wniesioną przez stronę skarżącą skargę przeciwko wydanej przez Komisję Europejską decyzji z dnia 12 stycznia 2011 r. 2 dotyczącej uregulowanej w art. 12 ust. 5 hiszpańskiej ustawy o podatku od osób prawnych "finansowej wartości firmy".
Strona wnosząca odwołanie opiera je na jednym zarzucie, dotyczącym naruszeń prawa, jakich miał się dopuścić w zaskarżonym wyroku Sąd dokonując wykładni art. 107 ust. 1 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w zakresie dotyczącym pojęcia "selektywności".
Strona wnosząca odwołanie podnosi w szczególności, że Sąd:
Poza tym, że jego rozumowanie było nieprawidłowe pod względem prawnym, Sąd w wielu kwestiach zastąpił rozumowanie przyjęte w decyzji swym własnym, odmiennym rozumowaniem, dopuszczając się w ten sposób kolejnych naruszeń prawa.