Sprawa C-529/18 P: Odwołanie od postanowienia Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 30 maja 2018 r. w sprawie T-664/16 PJ/Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), wniesione w dniu 9 sierpnia 2018 r. przez PJ.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.103.4/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 30 marca 2020 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 30 maja 2018 r. w sprawie T-664/16 PJ/Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), wniesione w dniu 9 sierpnia 2018 r. przez PJ
(Sprawa C-529/18 P)

(2020/C 103/05)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 30 marca 2020 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: PJ (przedstawiciele: J. Lipinsky i C. von Donat, Rechtsanwälte)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie sentencji postanowienia Sądu Unii Europejskiej z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie T-664/16 i przekazanie sprawy Sądowi celem ponownego rozpoznania;
obciążenie Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania strona wnosząca je podnosi trzy zarzuty.

1.
Naruszenie art. 19 ust. 3 statutu Trybunału Sprawiedliwości (w związku z art. 51 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem)

Sąd naruszył art. 19 ust 3 statutu Trybunału Sprawiedliwości (w związku z art. 51 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem), ponieważ nieprawidłowo zastosował zawarty w tym przepisie wymóg, by strony muszą "być reprezentowane przez adwokatów lub radców prawnych". Sąd rozciągnął te wymogi na niezależność adwokata. Brzmienie i znaczenie art. 19 ust. 3 statutu Trybunału nie uzasadnia wykładni dokonanej przez Sąd. Wykładnia ta nie znajduje poparcia w orzecznictwie Trybunału. Nie była ona też przewidywalna i narusza zasadę pewności prawa.

2.
Naruszenie art. 19 ust. 3 statutu Trybunału Sprawiedliwości (w związku z art. 51 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem)

Zaskarżone postanowienie narusza art 19 ust. 3 statutu Trybunału Sprawiedliwości (w związku z art. 51 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem) również z tego powodu, że Sąd, ustalając brakującą niezależność adwokata, oparł się na przypuszczeniach, które nie znajdowały poparcia w faktach i w sposób oczywisty pominął okoliczności, które nie były sporne. Z tego też względu Sąd wyciągnął oczywiście błędne konsekwencje z faktycznych okoliczności sporu tudzież je przeinaczył.

3.
Naruszenie art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej

Zaskarżone postanowienie narusza art. 47 akapity pierwszy i drugi karty praw podstawowych, ponieważ dokonana przez Sąd szeroka i niedająca się wywieść z brzmienia art. 19 ust. 3 statutu Trybunału wykładnia pojęcia "niezależności" adwokata strony skarżącej doprowadziła do tego, że wnoszący odwołanie został pozbawiony skutecznej ochrony prawnej.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.