Sprawa C-529/07: Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli AG v. Franz Hauswirth GmbH (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.180.8/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 sierpnia 2009 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 11 czerwca 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof - Austria) - Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli AG przeciwko Franz Hauswirth GmbH

(Sprawa C-529/07)⁽¹⁾

(Trójwymiarowy wspólnotowy znak towarowy - Rozporządzenie (WE) nr 40/94 - Artykuł 51 ust. 1 lit. b) - Kryteria istotne dla celów oceny "złej wiary" zgłaszającego w momencie dokonywania zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego)

(2009/C 180/12)

(Dz.U.UE C z dnia 1 sierpnia 2009 r.)

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Oberster Gerichtshof

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli AG

Strona pozwana: Franz Hauswirth GmbH

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Oberster Gerichtshof (Austria) - Wykładnia art. 51 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 1994, L 11, s. 1) - Pojęcie "złej wiary" zgłaszającego znak towarowy - Zgłoszenie znaku towarowego mające na celu uniemożliwienie konkurentom dalszej sprzedaży podobnych towarów, które wcześniej stały się w pewnym stopniu powszechnie znane - Zając wielkanocny z czekolady

Sentencja

W celu oceny istnienia złej wiary zgłaszającego w rozumieniu art. 51 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego sąd krajowy zobowiązany jest uwzględniać wszelkie istotne czynniki właściwe w danym przypadku i istniejące w chwili dokonywania zgłoszenia dotyczącego rejestracji oznaczenia jako wspólnotowego znaku towarowego, a w szczególności:

– okoliczność, że zgłaszający wiedział lub powinien wiedzieć, iż osoba trzecia używa w co najmniej jednym państwie członkowskim oznaczenia identycznego lub podobnego dla towaru identycznego lub do złudzenia podobnego do oznaczenia zgłoszonego do rejestracji;

– zamiar zgłaszającego uniemożliwienia dalszego używania tego oznaczenia przez osobę trzecią; a także

– stopień ochrony prawnej, z której korzystają oznaczenie osoby trzeciej i oznaczenie zgłoszone do rejestracji.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 37 z 9.2.2008.