Sprawa C-524/15: postępowanie karne przeciwko Luce Menciemu (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.166.2

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 maja 2018 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 20 marca 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Bergamo - Włochy) - postępowanie karne przeciwko Luce Menciemu

(Sprawa C-524/15) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Brak zapłaty należnego VAT - Sankcje - Przepisy krajowe przewidujące sankcję administracyjną i sankcję karną za ten sam czyn - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 50 - Zasada ne bis in idem - Karnoprawny charakter sankcji administracyjnej - Tożsamość czynu - Artykuł 52 ust. 1 - Ograniczenia w stosowaniu zasady ne bis in idem - Przesłanki]

Język postępowania: włoski

(2018/C 166/02)

(Dz.U.UE C z dnia 14 maja 2018 r.)

Sąd odsyłający

Tribunale di Bergamo

Strony w postępowaniu głównym

Luca Menci

przy udziale: Procura della Repubblica

Sentencja

1) Artykuł 50 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on przepisom krajowym, na podstawie których można wszcząć postępowanie karne przeciwko osobie z tytułu braku zapłaty podatku od wartości dodanej należnego w ustawowych terminach, podczas gdy na tę samą osobę za ten sam czyn nałożono już niepodlegającą zaskarżeniu sankcję administracyjną o charakterze karnym w rozumieniu tegoż art. 50, pod warunkiem, że przepisy te:

- zmierzają do realizacji celu interesu ogólnego, który uzasadnia taką kumulację postępowań i sankcji, czyli zwalczanie przestępstw w dziedzinie podatku od wartości dodanej, a owe postępowania i sankcje powinny służyć celom dodatkowym,

- zawierają zasady zapewniające koordynację ograniczającą do tego, co ściśle niezbędne, dodatkowy ciężar ponoszony przez zainteresowane osoby w wyniku kumulacji postępowań, oraz

- przewidują zasady pozwalające zapewnić, że surowość wszystkich nałożonych sankcji zostaje ograniczona do tego, co jest ściśle niezbędne w stosunku do wagi danego przestępstwa.

2) Do sądu krajowego należy zapewnienie, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy w postępowaniu głównym, że ciężar wynikający konkretnie dla danej osoby ze stosowania przepisów krajowych spornych w postępowaniu głównym oraz dopuszczonej przez te przepisy kumulacji postępowań i sankcji nie jest nadmierny w stosunku do wagi popełnionego przestępstwa.

¹ Dz.U. C 414 z 14.12.2015.