Sprawa C-522/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 15 lipca 2015 r. w sprawach połączonych T-389/10 i T-419/10, wniesione w dniu 28 wrzenia 2015 r. przez Komisję Europejską.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.406.26

Akt nieoceniany

Wersja od: 7 grudnia 2015 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 15 lipca 2015 r. w sprawach połączonych T-389/10 i T-419/10, wniesione w dniu 28 wrzenia 2015 r. przez Komisję Europejską

(Sprawa C-522/15 P)

Język postępowania: włoski

(2015/C 406/26)

(Dz.U.UE C z dnia 7 grudnia 2015 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Rossi, V. Bottka, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Siderurgica Latina Martin SpA (SLM), Ori Martin SA

Żądania wnoszącego odwołanie

- i) Uchylenie zaskarżonego wyroku w części, w której obniżono w nim kwotę podstawową grzywny nałożonej na SLM stwierdzając że w zaskarżonej decyzji nie uwzględniono okoliczności iż w przypadku jednej części naruszenia SLM nie uczestniczyła w zewnętrznym aspekcie Club Italia;

- ii) uchylenie zaskarżonego wyroku w części, w której obniża kwotę grzywny nałożonej na SLM do 1,956 mln EUR, anulując równocześnie grzywnę nałożoną na SLM solidarnie z Ori Martin;

- (iii) w ramach wykonywania nieograniczonej kompetencji do orzekania, ponowne obliczenie kwoty grzywny wymagającej nałożenia, zgodnie z żądaniem Komisji

- iv)obciążenie skarżących w pierwszej instancji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Sąd przeinaczył okoliczności faktyczne błędnie uznając, że kwota podstawowa grzywny nałożonej w zaskarżonej decyzji na SLM wynosiła 19,8 mln EUR a nie 15,965 mln jak stwierdzono w drugiej decyzji sprostowującej, z których 14 mln EUR solidarnie z Ori Martin.

Sąd naruszył prawo stosując przepisy dotyczące odpowiedzialności solidarnej w zakresie grzywien i obliczania maksymalnego limitu wynoszącego 10 %, określając ostateczną wysokość grzywny, za którą odpowiedzialna jest SLM na 1,956 mln EUR zgodnie z limitem 10 % obrotu światowego uzyskanego przez SLM w danym roku, o którym mowa w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 ¹ . W niniejszej sprawie wyrok powinien był wskazywać, że SLM była obowiązana do zapłaty nie tylko 1,956 mln EUR indywidualnie, lecz także dodatkowych13,3 mln EUR solidarnie z Ori Martin. Obliczanie maksymalnych limitów powinno było bowiem odbyć się oddzielnie, a mianowicie indywidualnie dla SLM w odniesieniu do okresu uczestnictwa w naruszeniu, podczas którego spółka ta nie była kontrolowana przez Ori Martin (limit maksymalny dotyczący światowych obrotów SLM) oraz solidarnie dla SLM z Ori Martin w odniesieniu do okresu podczas, którego spółka dominująca sprawowała kontrolę nad spółką zależną (maksymalny limit dotyczący światowych obrotów Ori Martin, który w niniejszej sprawie nie został osiągnięty).

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. 2003, L 1, s 1).