Sprawa C-521/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 11 lipca 2013 r. w sprawie T-208/12 Think Schuhwerk GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 1 października 2013 r. przez Think Schuhwerk GmbH.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.344.52

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 listopada 2013 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 11 lipca 2013 r. w sprawie T-208/12 Think Schuhwerk GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 1 października 2013 r. przez Think Schuhwerk GmbH

(Sprawa C-521/13 P)

(2013/C 344/90)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 23 listopada 2013 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Think Schuhwerk GmbH (przedstawiciel: adwokat M. Gail)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi o:

– uchylenie wyroku Sądu z dnia 11 lipca 2013 w sprawie T-208/12;

– uwzględnienie żądań podniesionych w postępowaniu w pierwszej instancji;

– obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Podniesione zostały w istocie następujące zarzuty:

1) Naruszenie prawa do bycia wysłuchanym

W postępowaniu w przedmiocie skargi pozwany nie przedstawił w terminie odpowiedzi na skargę. W konsekwencji skarżący wniósł o wydanie wyroku zaocznego. Sąd nie ustosunkował się jednak ani w przedmiocie braku podjęcia czynności procesowych, ani nie wydał rozstrzygnięcia w przedmiocie wniosku o wydanie wyroku zaocznego. Ponadto Sąd nie stworzył skarżącemu żadnej możliwości do wystąpienia z wnioskiem o przeprowadzenie rozprawy.

2) Błąd dotyczący braku uzasadnienia

Sąd popełnił błąd, gdyż nie stwierdził, że brak uzasadnienia polega na tym, iż Izba Odwoławcza oparła się na okolicznościach stanu faktycznego wynikających z ogólnego doświadczenia w handlu popularnymi artkułami konsumpcyjnymi, takimi jak buty, które są powszechnie znane, a w szczególności konsumentom kupującym ten właśnie towar. Izba Odwoławcza nie przedstawiła, jakie okoliczności stanu faktycznego wynikają z praktycznego doświadczenia w handlu tymi towarami. Urząd nie uzasadnił, dlaczego ten odzwierciedlający pozycję znak towarowy w kolorze czerwonym nie ma charakteru odróżniającego, mimo iż na rynku butów istnieją różne modele i farby butów oraz sznurowadeł.

3) Błąd dotyczący oceny znaczenia zasady oficjalności

Sąd popełnił błąd, gdyż nie stwierdził, że wydając swoją decyzję Izba Odwoławcza naruszyła zasadę oficjalności. Urząd powołał się jednakże jedynie na to, że skarżący nie przedstawił żadnych dowodów, z których wynikałoby, że znak towarowy jest rozumiany przez relewantnych odbiorców jako wskazanie pochodzenia.

4) Błędna wykładnia i błędne zastosowanie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009

Sąd popełnił błąd, gdyż nie stwierdził, że Urząd dokonał błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 i tym samym sam dokonał błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.

W przeciwieństwie do stanowiska zajętego przez Sąd czerwone skuwki do sznurowadeł, odróżniające się od pozostałej części sznurowadeł, jak najbardziej mogą spełnić istotną funkcję wskazania pochodzenia. Sąd zastosował jednak względem przedmiotowego znaku towarowego surowsze wymogi aniżeli w przypadku graficznych i słownych znaków towarowych. Poza tym popełnił on błąd w ocenie, ponieważ w odniesieniu do charakteru odróżniającego nie chodzi o to, czy zgłoszony znak towarowy znacznie odbiega od typowych dla danej branży norm.