Sprawa C-519/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 15 lipca 2015 r. w sprawie T-422/10, wniesione w dniu 25 września 2015 r. przez Trafilerie Meridionali SpA.
Dz.U.UE.C.2015.406.23
Akt nieocenianyOdwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 15 lipca 2015 r. w sprawie T-422/10, wniesione w dniu 25 września 2015 r. przez Trafilerie Meridionali SpA
(Sprawa C-519/15 P)
(2015/C 406/24)
(Dz.U.UE C z dnia 7 grudnia 2015 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Trafilerie Meridionali SpA (przedstawiciele: P. Ferrari, G.M.T. Lamicela, avvocati)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
Sąd naruszył prawo oddalając zarzut skargi zgodnie, z którym Clubu Europa nie można przypisać Trame (nawet tylko) w okresie od dnia 9 października 2000 r. do dnia 19 września 2002 r. z powodu przeinaczenia dowodów lub ich oczywiście nielogicznej interpretacji i oceny. W świetle powyższego wyrok narusza prawo w części dotyczącej kary nałożonej na wnoszącą odwołanie.
Sąd naruszył prawo niewyjaśniając odpowiednio, chociażby tylko w dorozumiany sposób, powodów oddalenia zarzutu skargi dotyczącego naruszenia zasady równego traktowania przez Komisję w zakresie przyznania obniżki wynikającej z niezdolności do zapłaty, czego konsekwencją był brak możliwości poznania przez wnoszącą odwołanie względów na jakich opiera się wyrok a ponadto pozbawienie Trybunału informacji potrzebnych do wykonania kontroli. Co więcej, Sąd nie uwzględnił dowodów o kluczowym znaczeniu dla wydania orzeczenia w tym zakresie. W świetle powyższego wyrok narusza również prawo w części dotyczącej kary nałożonej na wnoszącą odwołanie
Sąd naruszył prawo nieprzedstawiając odpowiedniego wyjaśnienia w zakresie metody ustalenia wysokości grzywny, jaką posłużył się w celu zmiany kary nałożonej na Trame a zwłaszcza "wagi" przypisanej każdej z różnych okoliczności faktycznych mających znaczenie w tym kontekście. Brak ów uniemożliwia między innymi sprawdzenie czy Sąd w ramach ustalania wysokości sankcji, działał zgodnie z zasadą równego traktowania.
Uwzględnienie jednego lub obydwu zarzutów odwołania przedstawionych w sekcjach A i B musi odbić się również na wniosku wysnutym przez Sąd w pkt 411-412 wyroku, zgodnie z którym każda ze stron musiała ponieść własne koszty. Należy więc uchylić wyrok również w części, w której przewiduje, że wnosząca odwołanie ponosi własne koszty dotyczące postępowania w pierwszej instancji w sprawie T-422/10 i obciążyć nimi, a przynajmniej ich częścią, Komisję.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.