Sprawa C-515/17 P: Odwołanie wniesione w dniu 24 sierpnia 2017 r. przez Uniwersytet Wrocławski od postanowienia Sądu (Ósma izba) z dnia 13 czerwca 2017 r. w sprawie T-137/16, Uniwersytet Wrocławski / Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych (REA).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.5.17/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 stycznia 2018 r.

Odwołanie wniesione w dniu 24 sierpnia 2017 r. przez Uniwersytet Wrocławski od postanowienia Sądu (Ósma izba) z dnia 13 czerwca 2017 r. w sprawie T-137/16, Uniwersytet Wrocławski / Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych (REA)

(Sprawa C-515/17 P)

Język postępowania: polski

(2018/C 005/24)

(Dz.U.UE C z dnia 8 stycznia 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Uniwersytet Wrocławski (Przedstawiciele: A. Krawczyk-Giehsmann, K. Szarek, adwokaci)

Druga strona postępowania: Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych (REA)

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie zaskarżonego postanowienia;

- stwierdzanie, że skarga została wniesiona prawidłowo;

- obciążanie drugiej strony postępowania całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Pierwszy zarzut dotyczy naruszenia art.19 Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zarzut ten wywiedziony został w związku z tym, że dokonana przy stosowaniu tego przepisu przez Sąd wykładnia jest wadliwa oraz sprzeczna z zasadami proporcjonalności oraz pomocniczości w związku z tym, iż nie uwzględnia ona tego, że wskazany stosunek prawny łączący radcę prawnego z uczelnią wyższą opiera się na niezależności i równości stron, a zawód radcy prawnego w polskim systemie prawnym ze swej istoty cechuje się niezależnością i brakiem podporządkowania w stosunku do podmiotów trzecich i jest zawodem zaufania publicznego.

Drugi zarzut dotyczy naruszenia art.119 Regulaminu postępowania przed Sądem z dnia 23 kwietnia 2015 r. Zarzut ten wywiedziony został w związku z tym, iż Sąd niewłaściwie przedstawił motywy rozstrzygnięcia, bowiem w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia sformułował wypowiedź abstrakcyjną i nie odniósł przedstawionego poglądu do okoliczności faktycznych niniejszej sprawy, co znacząco ograniczyło skarżącemu możliwość podjęcia realnej obrony.