Sprawa C-511/06 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) wydanego w dniu 27 września 2006 r. w sprawie T-59/02 Archer Daniels Midland Company przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 15 grudnia 2006 r. przez Archer Daniels Midland Co.
Dz.U.UE.C.2007.56.16
Akt nienormatywny(Sprawa C-511/06 P)
(2007/C 56/29)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 10 marca 2007 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Archer Daniels Midland Co. (przedstawiciele: Prof. Dr. C. Lenz, L. Martin Alegi, E. Batchelor i M. Garcia, Solicitors)
Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie wyroku, w zakresie, w jakim oddalono w nim skargę na decyzję wniesioną przez ADM;
– stwierdzenie nieważności art. 3 decyzji, w zakresie, w jakim odnosi się on do ADM;
– ewentualnie w stosunku do żądania drugiego zmianą art. 3 decyzji poprzez uchylenie lub obniżenie grzywny nałożonej na ADM,
– ewentualnie w stosunku do żądania drugiego i trzeciego przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Pierwszej Instancji, zgodnie z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Trybunał Sprawiedliwości,
– w każdym razie obciążenie Komisji jej własnymi kosztami oraz kosztami ADM poniesionymi w postępowaniu przed Sądem Pierwszej Instancji i Trybunałem Sprawiedliwości.
Zarzuty i główne argumenty
1. Sąd Pierwszej Instancji niewłaściwie zastosował przepisy o prawie do obrony ustalając, iż Archer Daniels Midland Company (ADM) została rzetelnie poinformowana o faktach, na których oparła się Komisja uznając ją za lidera.
2. Sąd Pierwszej Instancji naruszył istotne wymogi proceduralne pozwalając Komisji oprzeć się na sporządzonym przez FBI streszczeniu wywiadu, przeprowadzonego z pracownikiem ADM jako dowodzie na okoliczność odgrywania przez nią roli "lidera".
3. Sąd Pierwszej Instancji wypaczył dowody, uznając za potwierdzone oświadczenie Cerestar dotyczące odgrywania przez ADM roli "lidera".
4. Sąd Pierwszej Instancji nie uzasadnił powodów oddalenia zarzutu ADM, że fakt, iż Cerestar nie udało się jednoznacznie określić lub przedstawić szczegółowych informacji na temat spotkań Sierpa, podważa oświadczenie Cerestar że, ADM przewodziła tym spotkaniom,
5. Sąd Pierwszej Instancji błędnie stwierdził, iż ADM nie może podważać prawidłowości oświadczenia Cerestar, ponieważ nie dokonała tego w toku postępowania administracyjnego.
6. Sąd Pierwszej Instancji naruszył zasadę, w myśl której Komisja powinna przestrzegać reguł, które sama dla siebie ustanowiła:
(a) zezwalając Komisji na nieuwzględnienie zakończenia naruszenia jako istotnej w tej sprawie okoliczności łagodzącej
(b) utrzymując, że Komisja wykazała wpływ na rynek bez definicji rynku właściwego
7. Stosując komunikat w sprawie współpracy Sąd Pierwszej Instancji naruszył zasadę uzasadnionych oczekiwań stwierdzając, że ADM odgrywała rolę lidera oraz, że nie mogła ona skorzystać ze stosowania części B komunikatu w sprawie współpracy,
8. Sąd Pierwszej Instancji niewłaściwie zastosował zasadę uzasadnionych oczekiwań uznając, że oświadczenia Komisji w toku postępowania administracyjnego nie wzbudziły uzasadnionych oczekiwań, co do tego, że kara ADM zostanie zmniejszona na podstawie części B komunikatu w sprawie współpracy.