Sprawa C-510/19: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van beroep te Brussel (Belgia) w dniu 4 lipca 2019 r. - Openbaar Ministerie, YU, ZV/AZ.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.312.7

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 września 2019 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van beroep te Brussel (Belgia) w dniu 4 lipca 2019 r. - Openbaar Ministerie, YU, ZV/AZ

(Sprawa C-510/19)

(2019/C 312/09)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 16 września 2019 r.)

Sąd odsyłający

Hof van beroep te Brussel

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca środek odwoławczy: Openbaar Ministerie, YU, ZV

Druga strona postępowania: AZ

Pytania prejudycjalne

1)

1. Czy wyrażenie "organ sądowy" w rozumieniu art. 6 ust. 2 decyzji ramowej ¹  stanowi autonomiczne pojęcie prawa Unii?

2. Jeżeli na pytanie 1.1. zostanie udzielona odpowiedź twierdząca: na podstawie jakich kryteriów ustala się, czy organ wykonującego nakaz państwa członkowskiego jest takim organem sądowym i czy w związku z tym wykonywany przez niego europejski nakaz aresztowania jest taką decyzją sądową?

3. Jeżeli na pytanie 1.1. zostanie udzielona odpowiedź twierdząca: czy niderlandzka prokuratura (openbaar ministerie), a ściślej mówiąc, prokurator (officier van justitie), jest objęta zakresem pojęcia organu sądowego w rozumieniu art. 6 ust. 2 decyzji ramowej i czy w związku z tym wykonywany przez ten organ europejski nakaz aresztowania jest taką decyzją sądową?

4. Jeżeli na pytanie 1.3. zostanie udzielona odpowiedź twierdząca: czy dopuszczalne jest, aby w przedmiocie pierwotnego przekazania orzekał zgodnie z art. 15 decyzji ramowej organ sądowy, ściślej mówiąc, wydział sądu właściwy do orzekania w sprawach przekazania w Amsterdamie (overleveringskamer te Amsterdam), przy czym osobie, które j dotyczy wniosek o przekazanie, zagwarantowane zostaje m.in. prawo do bycia wysłuchanym i prawo dostępu d o wymiaru sprawiedliwości, podczas gdy rozstrzygnięcie w przedmiocie uzupełniającego przekazania na podstawie art. 27 decyzji ramowej zostało przekazane innemu organowi, a mianowicie prokuratorowi, przy czym osobie, które j dotyczy wniosek o przekazanie, nie zostaje zagwarantowane prawo do bycia wysłuchanym i prawo dostępu do wymiaru sprawiedliwości, na skutek czego powstaje pozbawiony jakiegokolwiek racjonalnego uzasadnienia widoczny brak spójności w ramach decyzji ramowej?

5. Jeżeli na pytania 1.3. i 1.4. zostanie udzielona odpowiedź twierdząca: czy art. 14, 19 i 27 decyzji ramowej należy interpretować w ten sposób, że prokuratura (openbaar ministerie), występująca jako wykonujący nakaz organ sądowy, powinna w pierwszej kolejności zapewnić prawo do bycia wysłuchanym i prawo dostępu do wymiaru sprawiedliwości, zanim wyrażona zostanie zgoda na ściganie, skazanie bądź zatrzymanie osoby w celu wykonania kary pozbawienia wolności bądź środka zabezpieczającego w związku z innym czynem zabronionym niż będący podstawą wniosku o przekazanie, popełnionym przed przekazaniem na mocy europejskiego nakazu aresztowania?

2) Czy prokurator prokuratury rejonowej w Amsterdamie, działający w wykonaniu art. 14 niderlandzkiej Wet van 29 april 2004 tot implementatie van het kaderbesluit van de Raad van de Europese Unie betreffende het Europees aanhoudingsbevel en d e procedures van overlevering tussen de lidstaten van de Europese Unie (ustawy z dnia 29 kwietnia 2004 r. o wdrożeniu decyzji ramowej Rady w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskim i Unii Europejskiej; Overleveringswet), jest wykonującym nakaz organem sądowym w rozumieniu art. 6 ust. 2 decyzji ramowej, który przekazał osobę i który może wyrazić zgodę w rozumieniu art. 27 ust. 3 lit. g) i art. 27 ust. 4 decyzji ramowej?

¹ Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW Rady z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (Dz.U. 2002, L 190, s. 1).