Sprawa C-510/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 13 lipca 2011 r. w sprawie T-151/07 Kone Oyj, Kone GmbH, Kone BV przeciwko Komisji, wniesione w dniu 29 września 2011 r. przez Kone Oyj, Kone GmbH, Kone BV.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.362.13/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 10 grudnia 2011 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 13 lipca 2011 r. w sprawie T-151/07 Kone Oyj, Kone GmbH, Kone BV przeciwko Komisji, wniesione w dniu 29 września 2011 r. przez Kone Oyj, Kone GmbH, Kone BV

(Sprawa C-510/11 P)

(2011/C 362/20)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 10 grudnia 2011 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Kone Oyj, Kone GmbH, Kone BV (przedstawiciele: T. Vinje, Solicitor, D. Paemen, Advocaat, A. Tomtsis, Dikigoros, A. Morfey, Solicitor)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

– uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu I Instancji;

– stwierdzenie nieważności art. 2 ust. 2 zaskarżonej decyzji w zakresie w jakim nakłada on grzywnę na Kone Oyj i Kone GmbH oraz nie nakłada grzywny lub nakłada niższą grzywnę niż ustalona mocą decyzji Komisji z dnia 21 lutego 2007 r. dotyczącej postępowania na podstawie 101 TFEU (sprawa COMP/E-1/38.823 - PO/Windy i Schody ruchome) (zwanej dalej "zaskarżoną decyzją");

– stwierdzenie nieważności art. 2 ust. 4 zaskarżonej decyzji w zakresie w jakim nakłada on grzywnę na Kone Oyj i Kone BVoraz oraz nakłada grzywnę niższej wysokości niż ustalona mocą zaskarżonej decyzji;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżące podnoszą następujące zarzuty na poparcie żądania uchylenia zaskarżonego wyroku:

Jeśli chodzi o naruszenie, które popełniono w Niemczech, Sąd naruszył prawo stwierdzając, że Komisja nie przekroczyła w sposób oczywisty służącego jej zakresu swobodnego uznania, oceniając sposób w jaki Kone przyczyniła się do wszczęcia dochodzenia oraz stwierdzenia faktu popełniania naruszenia w zaskarżonej decyzji. Tym samym Sąd naruszając prawo niesłusznie odmówił Kone zwolnienia z grzywny na podstawie komunikatu Komisji w sprawie zwolnienia z grzywien oraz zmniejszania grzywien w przypadkach karteli (zwanego dalej "komunikatem z 2002 r.").

Sąd naruszył również prawo orzekając, że naruszenie przez Komisję komunikatu z 2002 r. nie stanowiło naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań.

Co się tyczy naruszenia, które popełniono w Niderlandach, Sąd naruszył prawo przychylając się do odmowy Komisji obniżenia kwoty grzywny nałożonej na Kone na podstawie komunikatu z 2002 r., z powodu opisu informacji jakich udzieliła w swoim wniosku o zwolnienie z grzywny. W rezultacie Sąd potwierdził decyzję Komisji w zakresie w jakim odmawiała ona Kone przyznania jakiegokolwiek obniżenia grzywny nałożonej z tytułu jej udziału w kartelu w Niderlandach.

Sąd naruszył również prawo orzekając, ze Komisja nie naruszyła zasady równego traktowania, stwierdzając, że dowody przedstawione przez Kone, dotyczące kartelu w Niderlandach były nieporównywalne z dowodami dostarczonymi przez ThyssenKrupp odnośnie kartelu w Belgii.